Kudłatek

Kudłatek
Centronycteris
J.E. Gray, 1838[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kudłatek dziuplowy (C. maximiliani)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Emballonuroidea

Rodzina

upiorowate

Podrodzina

upiory

Plemię

Diclidurini

Rodzaj

kudłatek

Typ nomenklatoryczny

Vespertilio calcaratus Schinz, 1821 (= Vespertilio maximiliani J.B. Fischer, 1829)

Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Kudłatek[2] (Centronycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny upiorów (Emballonurinae) w obrębie rodziny upiorowatych (Emballonuridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[3][4][5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 42–61 mm, długość ogona 18–40 mm, długość ucha 14–20 mm, długość tylnej stopy 6–9 mm, długość przedramienia 41,5–49 mm; masa ciała 4–9 g[4][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1838 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule dotyczącym przeglądu rodzajów nietoperzy z rodziny mroczkowatych, opublikowanym na łamach Magazine of Zoology and Botany[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) kudłatka dziuplowego (C. maximiliani).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Centronycteris: gr. κεντρον kentron ‘kolec, ostrze’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b J.E. Gray. A Revision of the Genera of Bats (Vespertilionidae), and the Description of some new Genera and Species. „Magazine of Zoology and Botany”. 2, s. 499, 1838. (ang.). 
  2. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 98. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 152. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. a b F. Bonaccorso: Family Emballonuridae (Sheath-tailed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 370. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Centronycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-27]. (ang.).
  6. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 488. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 168, 1904. (ang.). 
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-07]. (ang.).