generał | |
Data i miejsce urodzenia |
2 kwietnia 1876 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1893–1917 (Armia Imperium Rosyjskiego) |
Siły zbrojne |
Armia Imperium Rosyjskiego |
Stanowiska |
dowódca: I Brygady Strzelców Łotewskich, Widzemskiej DP |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
wychowanie młodzieży, skauting |
Odznaczenia | |
Kārlis Goppers (ur. 2 kwietnia 1876 w Planu w Inflantach, zm. 25 marca 1941 w Ulbroce) – łotewski dowódca wojskowy, generał, uczestnik I wojny światowej i wojny domowej w Rosji, założyciel skautingu na Łotwie.
Urodził się 2 kwietnia 1876 w Planu koło Valki, ówcześnie w guberni inflanckiej na terenie Imperium Rosyjskiego.
W 1896 roku został absolwentem Wileńskiej Szkoły Junkrów Piechoty, po czym zaciągnął się do armii rosyjskiej, w której walczył podczas I wojny światowej. W 1912 otrzymał awans na stopień kapitana, a w 1915 dowodził już pułkiem. W 1917 objął dowództwo nad I Brygadą Strzelców Łotewskich. Po wybuchu rewolucji październikowej w 1917 stanął po stronie przeciwników bolszewizmu, dowodził oddziałami „białych” pod Samarą i na Syberii. W 1920 powrócił na Łotwę, został mianowany generałem, a cztery lata później objął dowództwo nad Widzemską (inflancką) Dywizją Piechoty.
Przyczynił się do powstania łotewskiego skautingu, na czele którego stał przez cały okres międzywojenny jako zwierzchnik „Latvijas Skautu un Gaidu Centrālā Organizācija”.
We wrześniu 1940 został aresztowany przez NKWD, a na wiosnę 1941 wywieziony do lasu pod Ulbroką i tam zamordowany serią z karabinu maszynowego.