Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Rodowód |
LVI Korpus Zmotoryzowany |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa agresja na ZSRR bitwa o Berlin | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Rodzaj wojsk |
wojska pancerne |
Podległość |
4 Armia Pancerna (1944) |
Skład |
patrz tekst |
LVI Korpus Pancerny, (niem. LVI. Panzerkorps) – jeden z niemieckich korpusów pancernych, uczestniczył w ataku na Związek Radziecki, w Berlinie oddał się do niewoli Armii Czerwonej.
Jednostka jako LVI Korpus Zmotoryzowany została sformowana 15 lutego 1941 roku w Bawarii, na potrzeby planowanego ataku na ZSRR. 1 marca 1942 roku została przemianowana na LVI Korpus Pancerny[1]. Szlak bojowy Korpus dowodzony przez Ericha von Mansteina rozpoczął atakiem z Prus Wschodnich w kierunku Dyneburga, który zdobył 26 czerwca 1941 roku[2]. Przez cały okres wojny Korpus walczył na froncie wschodnim przeciw Armii Czerwonej.
Dotarł aż pod Moskwę, gdzie w trakcie walk jego dalszy marsz został powstrzymany. Został zmuszony do odwrotu w czasie którego utracił wiele sprzętu. Po tej bitwie gen. Ferdinand Schaal, zauważył, że jego żołnierze stracili wolę walki i w obawie o dostanie się do niewoli starali się unikać pobytu na pierwszej linii[3]. Skład LVI KPanc. był ruchomy i w latach 1941-1945 tworzyły go między innymi jednostki: 10 Dywizja Pancerna, 19 Dywizja Pancerna oraz dywizje piechoty: 52, 131, 267, 321, 331[4] i Dywizja Zmotoryzowana SS „Totenkopf”[5].
W czasie ofensywy rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, LVI KPanc. został rozbity na ziemiach polskich, przez Armię Czerwoną. W lutym z niedobitków OW Wrocław odtworzyło LVI KPanc. ponownie[6]. W maju 1945 roku walczył on w obronie stolicy III Rzeszy. 2 maja 1945 roku szef sztabu LVI KPanc płk Theodor von Dufving nawiązał kontakt z dowództwem radzieckiej 47 Dywizji Strzeleckiej z 8 Gwardyjskiej Armii i oświadczył, że decyzją dowódcy korpusu Helmutha Weidlinga jednostki LVI KPanc. przerywają walkę i kapitulują[7]. O 15:00 do niewoli radzieckiej trafili żołnierze korpusu wraz z gen. Weidlingiem i garnizonem berlińskim[8].
Dowódcy:
szef sztabu:
Skład w dniu agresji na ZSRR[9]:
Skład w czerwcu 1944[10]: