Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1936 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 maja 2001 | |||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Leamon King (ur. 13 lutego 1936 w Tulare w Kalifornii, zm. 22 maja 2001 w Delano w Kalifornii[1]) – amerykański lekkoatleta, sprinter, mistrz olimpijski z 1956 z Melbourne.
12 maja 1956 we Fresno wyrównał rekord świata w biegu na 100 jardów czasem 9,3 s[2]. W tym sdamym roku zajął 2. miejsce w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Stanów Zjednoczonych (AAU) (za Bobbym Joe Morrowem), Podczas amerykańskich eliminacji przed igrzyskami olimpijskimi w 1956 w Melbourne był dopiero czwarty na tym dystansie i zakwalifikował się tylko do sztafety 4 × 100 metrów. Przed igrzyskami wyrównał rekord świata w biegu na 100 metrów osiągając czas 10,1 s 20 października 1956 w Ontario, a tydzień później powtórzył to osiągnięcie w Santa Ana. W obu przypadkach pokonał Morrowa, który niedługo później został mistrzem olimpijskim w biegu na 100 metrów[3].
Na igrzyskach w Melbourne King biegł na 2. zmianie amerykańskiej sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła złoty medal ustanawiając w finale rekord świata wynikiem 39,5 s. Sztafeta biegła w składzie: Ira Murchison, King, Thane Baker i Morrow[4]. Biegł na pierwszej zmianie[1].
King został mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 100 jardów w 1957[5]. Po ukończeniu Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i zakończeniu kariery sportowej pracował jako nauczyciel w Delano w Kalifornii, gdzie zmarł.