Leon Sperling

Leon Sperling
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1900
Kraków

Data i miejsce śmierci

15–20 grudnia 1941
Lwów

Wzrost

164 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1914–1917 Jutrzenka Kraków
1917 Cracovia
1918–1920 Jutrzenka Kraków
1920–1934 Cracovia 131 (19)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1921–1930  Polska 16 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Piszczewik Lwów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Leon Sperling (ur. 7 sierpnia 1900 w Krakowie, zm. ok. 15 grudnia 1941 we Lwowie) – polski piłkarz żydowskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1921–1930, olimpijczyk, ofiara Holocaustu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jeden z najlepszych napastników okresu międzywojennego. Wychowanek Jutrzenki Kraków, w dorosłej karierze związany z Cracovią (1920–1934). Rozegrał w barwach Pasów 381 meczów[1], w tym 131 ligowych. W barwach Cracovii zdobył trzykrotnie tytuły mistrza Polski (1921, 1930, 1932).

W reprezentacji zagrał w 16[2][3] meczach oficjalnych i 5 spotkaniach z drużynami amatorskimi[4][5] (21 spotkań w barwach reprezentacji to klubowy rekord[1], w meczach oficjalnych należy on jednak do Tadeusza Parpana – 20 meczów)[5], strzelając 2 gole[2][3]. Debiutował w pierwszym meczu rozegranym przez polską reprezentację 18 grudnia 1921 w Budapeszcie z Węgrami (przegrana 0:1). W 1924 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Paryżu[1].

Pochodził z żydowskiej rodziny[6]. Ukończył liceum handlowe i pracował jako kasjer Banku Małopolskiego w Krakowie. Po wybuchu II wojny światowej znalazł się we Lwowie, gdzie był trenerem. Po wkroczeniu Niemców trafił do getta lwowskiego[1]. Został zastrzelony na ulicy między 15 a 20 grudnia 1941 przez pijanego gestapowca.

Tak pisał o Sperlingu piłkarz Cracovii Józef Kałuża: „Znakomity lewoskrzydłowy, technik najwyższej klasy, wielki indywidualista. Zbliżony w stylu gry całkowicie do Mielecha – ustępował mu w szybkości, bił go natomiast zwrotnością ruchów i jakością strzału”.

Henryk Vogler dodawał: „Maleńki lewoskrzydłowy Sperling, wołany Muniu, umiejący tak sprytnie wymanewrować dryblingiem przeciwników, że cała widownia rechotała ze śmiechu”.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Andrzej Jucewicz, Włodzimierz Stępiński: Chwała olimpijczykom, 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1968, s. 61–62. OCLC 61559795.
  2. a b Leon Sperling – profil Reprezentanta Polski. hppn.pl. [dostęp 2019-06-11].
  3. a b Z lamusa. Skazani na śmierć za to, że byli Żydami. Tak umierali piłkarze…. sportdziennik.com, 2019-06-10. [dostęp 2019-06-11].
  4. Kazimierz Toporowicz: Leon Sperling. [w:] Internetowy Polski Słownik Biograficzny [on-line]. Instytut Historii PAN/Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny. [dostęp 2019-06-11].
  5. a b Siedemdziesiąta rocznica śmierci Leona Sperlinga. cracovia.pl, 2011-12-19. [dostęp 2019-06-11].
  6. Mieczysław Szymkowiak, Młodość jest najpiękniejsza, [w:] Historia polskiej piłki nożnej, t. 2, Warszawa: TM-SEMIC sp. z o.o., s. 5, ISBN 83-88064-08-8.
  7. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu” (jako Leon Szperling).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]