Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Gatunki | |
Zawód |
piosenkarka, aktorka |
Aktywność |
od 1973 |
Wydawnictwo | |
Współpracownicy | |
Curtis Mayfield | |
Strona internetowa |
Linda Clifford (ur. 14 czerwca 1948 w Nowym Jorku[2]) – amerykańska piosenkarka disco, R&B i soul oraz aktorka.
Urodziła się na nowojorskim Brooklynie. W 1966 roku zdobyła tytuł Miss Stanu Nowy Jork i występowała w zespole jazzowym. Pracowała jako aktorka i zagrała małe role w takich filmach jak Dusiciel z Bostonu, Blef Coogana i Słodka Charity. Na przełomie lat 60. i 70. zaczęła ponownie śpiewać i założyła własną grupę. W 1973 roku podpisała kontrakt z Paramount Records i wydała pierwszy singel "(It's Gonna Be) A Long Long Winter", który okazał się średnim sukcesem. W połowie lat 70. włączyła się do wytwórni Curtom Records Curtisa Mayfielda. W 1977 roku zadebiutowała albumem Linda, jednak to jej druga płyta, zatytułowana If My Friends Could See Me Now, przyniosła jej rozgłos. Tytułowa piosenka, będąca dyskotekową adaptacją utworu z broadwayowskiej sztuki Sweet Charity, stała się hitem na amerykańskich listach przebojów. Dotarła m.in. do 1. miejsca na liście tanecznej Billboardu[3]. Popularnością cieszyło się także nagranie "Runaway Love".
W 1979 roku ukazały się dwie płyty Clifford: Let Me Be Your Woman (z coverem "Bridge over Troubled Water" Simon & Garfunkel w wersji disco) i Here's My Love. Jej przebój "Red Light" pojawił się na ścieżce dźwiękowej w 1980 roku. W 1980 roku wydała dwa ostatnie albumy dla Curtom Records: The Right Combination, nagrany wspólnie z Curtisem Mayfieldem, oraz I'm Yours, zawierający przebój "Red Light" z filmu Sława. Jej ostatnim albumem studyjnym pozostaje My Heart's on Fire z roku 1985.
Linda Clifford jest czynną działaczką ruchu na rzecz osób LGBT[4]. Jest uznawana za królową gejowskiego disco razem z takimi gwiazdami jak Donna Summer, Grace Jones czy Amanda Lear.