Lorenzo Ornaghi
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
politolog, dziennikarz |
| Stanowisko |
rektor Uniwersytetu Katolickiego w Mediolanie, minister kultury |
Lorenzo Ornaghi (ur. 25 października 1948 w Villasanta) − włoski politolog, dziennikarz, rektor Katolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca w Mediolanie, od 2011 do 2013 minister kultury w rządzie Maria Montiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Lorenzo Ornaghi ukończył studia na wydziale nauk politycznych Katolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca w Mediolanie w 1972. Pozostał na uczelni, prowadząc prace badawcze aż do 1987, kiedy to został zatrudniony jako wykładowca Uniwersytetu w Teramo. Wrócił na swą Alma Mater w 1990, zostając profesorem na wydziale nauk politycznych u boku Gianfranca Miglio. Wkrótce został wicerektorem, a w 2002 rektorem uniwersytetu. Na ten sam urząd został wybrany po raz kolejny w 2006 i trzeci raz w 2010[1].
Jest autorem esejów i artykułów naukowych w specjalistycznych periodykach i prasie włoskiej i obcej. Przedmiotem jego badań są systemy polityczne i problem integracji polityczno-instytucjonalnej Europy. Zajmuje się też Konstytucją europejską[1].
Lorenzo Ornaghi został także dyrektorem Wyższej Szkoły Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych (wł. Alta Scuola di Economia e Relazioni Internazionali), dyrektorem czasopisma "Vita e pensiero", zastępcą naczelnego redaktora dziennika "Avvenire", wiceprezydentem mediolanskiej Fondazione Vittorino Colombo, członkiem Rady Dyrektorów Fondazione Policlinico IRCCS w Mediolanie. W latach 2001–2006 był prezesem Agenzia per le Onlus. W 2006 otrzymał mediolańską nagrodę, przyznawaną przez władze miasta − Ambrogino d'oro[1].
16 listopada 2011 objął stanowisko ministra kultury w rządzie, na którego czele stanął Mario Monti[2]. Urząd ten sprawował do 28 kwietnia 2013.
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Stato e corporazione: Storia di una dottrina nella crisi del sistema politico contemporaneo, 1984
- Scienza della politica, 1993
- La virtù dei migliori: le élite, la democrazia, l'Italia (wraz z Vittorio E. Parsim), 1994
- Interesse (wraz z Silviem Cotellessą), 2000
- Lo sguardo corto. Critica della classe dirigente italiana (wraz z Vittorio E. Parsim), 2001
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rettore. Lorenzo Ornaghi. unicatt.it. [dostęp 2011-11-16]. (wł.).
- ↑ Ornaghi nel governo Monti. cattolicanews.it, 16 listopada 2011. [dostęp 2011-11-16]. (wł.).
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
