| Data i miejsce urodzenia |
14 sierpnia 1941 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 lutego 2022 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| |
Luan Arif Starova (mac. Луан Старова, ur. 14 sierpnia 1941 w Pogradcu, zm. 24 lutego 2022 w Skopju[1]) – północnomacedoński pisarz narodowości albańskiej. Publikował swoje utwory literackie w języku albańskim i macedońskim. Brat polityka Vulneta Starovy.
Studiował na uniwersytetach w Skopju i w Zagrzebiu. Na uniwersytecie w Zagrzebiu obronił doktorat z literatury francuskiej. Od 1990 pracował na stanowisku profesora, wykładał literaturę francuską na uniwersytecie w Skopju, zaś w latach 90. XX w. był pierwszym ambasadorem Republiki Macedonii w Paryżu. Pełnił także funkcję ambasadora Macedonii w Lizbonie.
Był członkiem macedońskiej Akademii Nauk i Sztuk. Pisał powieści, wiersze, eseje. Zajmował się także tłumaczeniem dzieł pisarzy francuskich na język macedoński. W 2005 r. wydawnictwo Oficyna 21 wydało polski przekład powieści Czasy kóz, nominowanej do nagrody Jeana Monneta dla Najlepszej Powieści Europejskiej, w tłumaczeniu Doroty Jovanki Ćirlić. W 2006 r. książka znalazła się w finale Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”. W 2014 ukazała się powieść Starovy Balkanwawilonci (Балканвавилонци), która została uznana powieścią roku w Macedonii w plebiscycie organizowanym przez czasopismo Utrinski vesnik[2].
Na podstawie powieści Księgi mojego ojca w 2007 powstał film w reż. Rusomira Bogdanovskiego.