Lubowicz Wielki
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-214[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BWM |
| SIMC |
0398652[5] |
Położenie na mapie gminy Klukowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego  | |
 52°44′44″N 22°32′51″E/52,745556 22,547500[1]
| |
Lubowicz Wielki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Klukowo[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Kuczynie[7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa wsi prawdopodobnie pochodzi od imienia Lubowit.
W XIV wieku nastąpiło zahamowanie osadnictwa w tym terenie. Na początku wieku XV książę mazowiecki Janusz I nadał ziemie w okolicy Zambrowa rodzinie pochodzącej ze wsi Czachy koło Płocka. Ich potomkowie osiedli w Lubowiczu[8].
W 1419 roku bracia Wawrzyniec i Florian z Gąsiorowa kupili Kuczyno i część Lubowicza od Mikołaja, Jakuba i Sobka z Czachów. Potomkowie Wawrzyńca i Floriana stali się protoplastami Lubowickich herbu Ślepowron i Kuczyńskich herbu Ślepowron. Na popis szlachty litewskiej w roku 1528 Lubowiccy wystawili 6 konnych, uzbrojonych jeźdźców[8].
W I Rzeczypospolitej miejscowość należała do ziemi drohickiej w województwie podlaskim.
Inne wzmianki o Lubowickich:
- spis podatkowy z 1580 – ślachetni Jan i Paweł Lubowieccy z cześnikami swemi z Kuczyna, Lubowicza, dali z włók ziemskich 2, po gr. 15
- pierwsza połowa XVI w. – Abraham Lubowicki, komornik ziemski, drohicki
- początek XVII wieku – Jan Lubowicki, dziedzic w Lubowiczu, Kuczynie i Bakalarzach. Jego synami byli: Jan, Adam i Walenty. Najstarszy z nich został w 1629 roku komornikiem ziemskim drohickim. Adam w 1648 roku uczestniczył w elekcji Jana Kazimierza na króla, w 1659 roku sprzedał część Kuczyna-Lubowicza Walentemu Kuczyńskiemu (akta brańskie). Natomiast Kazimierz syna Adama był w 1677 roku współwłaścicielem Gródka, w 1682 roku sprzedał Kuczyńskiemu część Lubowicza. W 1691 roku zastawił część Lubowicza rycerzowi Piętce (akta drohickie i nurskie)[8].
Szkoła w Lubowiczu Wielkim wzmiankowana w 1828 roku. Uczyło się w niej 16 chłopców i 2 dziewczęta. Nauczyciel – Stanisław Zalewski.
Przed 1872 powstała jednoklasowa szkoła powszechna. Istniała do roku 1876[8].
W 1891 we wsi istniało 21 gospodarstw drobnoszlacheckich i 7 chłopskich, o łącznej powierzchni 315 ha. W 1921 roku wieś liczyła 33 domy i 252 mieszkańców, w tym 5 prawosławnych i 18 Żydów. W miejscowym folwarku znajdowały się 2 domy z 53 mieszkańcami.
W 1922 roku wzmiankowana jednoklasowa szkoła powszechna licząca 46 uczniów. W 1929 roku uczyło się w niej około 60. dzieci. W grudniu tego roku szkołę przeniesiono do Kuczyna, chociaż dwa oddziały funkcjonowały jeszcze w maju 1931. Nauczyciel – August Wojtowicki[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70457
- ↑ Wieś Lubowicz Wielki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 682 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b c d e Klukowo – Gminny Portal Internetowy – Lubowicz Wielki.