Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Ludvig Mathias Lindeman (ur. 28 listopada 1812 w Trondheim, zm. 23 maja 1887 w Chistianie[1][2]) – norweski kompozytor, organista i folklorysta.
Pochodził z rodziny muzyków, był synem organisty Olego Andreasa Lindemana (1769–1857)[1][2]. Naukę pobierał od ojca, którego począwszy od 12. roku życia zastępował na stanowisku organisty[1][2]. W 1833 roku wyjechał do Chistiany, gdzie rozpoczął studia teologiczne, ostatecznie zdecydował się jednak poświęcić muzyce[1][2]. W 1839 roku otrzymał posadę organisty katedry w Christianie, którą piastował aż do swojej śmierci w 1887 roku[1][2]. Występował też jako solista[2], w 1871 roku wystąpił w Londynie w trakcie inauguracji nowo zbudowanych organów w Royal Albert Hall[1]. W latach 1849–1887 uczył śpiewu w seminarium teologicznym w Christianie, od 1883 roku prowadził też z synem Peterem Brynie (1858–1930) szkołę organową, w 1894 roku przekształconą w konserwatorium[1][2].
Zbierał i wydawał norweskie pieśni ludowe[1][2]. Publikował także zbiory muzyki kościelnej, opublikowana przez niego księga chorałowa została w 1877 roku oficjalnie uznana przez Kościół Norwegii i pozostała w użytku liturgicznym do 1926 roku[1][2].
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])