Maciej Zieliński (kompozytor)

Ten artykuł dotyczy polskiego kompozytora. Zobacz też: inne osoby o tym samym imieniu i nazwisku.
Maciej Zieliński
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1971
Warszawa

Pochodzenie

polskie

Gatunki

muzyka poważna, muzyka filmowa, muzyka rozrywkowa

Zawód

kompozytor

Wydawnictwo

Dux, Acte Préalable, Polskie Nagrania Edition

Maciej Zieliński (ur. 29 marca 1971 w Warszawie)[1] – polski kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1996 ukończył z wyróżnieniem warszawską Akademię Muzyczną w klasie kompozycji Mariana Borkowskiego. W latach 1993–1997 brał udział w Międzynarodowych Kursach dla Młodych Kompozytorów organizowanych przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej oraz w I Międzynarodowych Spotkaniach Młodych Kompozytorów w Apeldoorn w Holandii, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Louisa Andriessena, Osvaldasa Balakauskasa, Martina Bresnicka(inne języki), Petera Michaela Hammela, Zygmunta Krauzego, Hanny Kulenty, Daryla Runswicka, Witolda Szalonka, Jōjiego Yuasy i innych. W latach 1998–1999 odbył studia podyplomowe w Royal Academy of Music w Londynie w klasie kompozycji Paula Pattersona[1][2].

W 1996 uczestniczył w duńskim projekcie pod nazwą „96 Churches”, komponując utwór tractus będący polską częścią European Requiem. W 2000 jego utwór Lutosławski in memoriam został wybrany przez Associated Board of Royal Schools of Music do programu egzaminacyjnego szkół angielskich na lata 2000–2006[1].

Jego utwory były wykonywane na wielu festiwalach, m.in. na Gdańskich Spotkaniach Młodych Kompozytorów „Droga” (1994), Festiwalu „Warszawska Jesień” (1994, 1995, 1998, 2004), Forum Młodych Kompozytorów w Krakowie (1994), Festiwalu Muzyki Elektronicznej w Pradze (1995), Synthesizer-Musik-Festival w Brunszwik w Niemczech (1995), Dniach Muzyki Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu (1995, 1996), International Festival of Choral Art „Jihlava ’96” w Czechach (1996), „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu (1996), Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Two Days and Two Nights in Odessa” (1996), European Youth Music Festival Copenhagen ’96 w Danii (1996), Forum Lutosławskiego w Warszawie (1996, 1998), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie (1997), Musica del Novocento w Rzymie (1998), Park Lane Festival w Londynie (1999), 200 Years of Russian Music w Londynie (1999), Commemorative Concert for Witold Lutosławski w Londynie (1999), Audio Art w Warszawie (1999), World Music Days w Bukareszcie (1999), Warszawskie Spotkania Muzyczne (1999, 2000, 2004, 2005)[1][2].

Maciej Zieliński otrzymał wiele nagród na konkursach kompozytorskich w kraju i za granicą, m.in.: II nagrodę Kapituły Krytyków II Forum Młodych Kompozytorów w Krakowie (1994), II nagrodę w I Konkursie Młodych Kompozytorów „Musica Sacra” (1995), II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Muzyki Syntezatorowej i Komputerowej w Brunszwiku (1995) za Alone in a Crowd..., III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim „Jihlava ’96” w Czechach (1996) za Domine, quis habitabit, III nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Gdańsku (1997), Josiah Parker Composition Prize w Wielkiej Brytanii (1999), Alan Bush Composition Prize w Wielkiej Brytanii (1999), nagrodę główną w Konkursie Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej na Projekt Multimedialny (Clouds)(1999). Otrzymał również Stypendium Ministra Kultury i Sztuki (1995) oraz British Council Fellowship Award (1998)[1][2].

Jego kompozycje wydawały takie wytwórnie fonograficzne, jak Dux, Acte Préalable, Polskie Nagrania Edition, a także były emitowane przez wiele radiofonii europejskich. Płyta z jego I Kwartetem smyczkowym (1994) w wykonaniu żeńskiego kwartetu Dafô i wydana przez wytwórnię Dux otrzymała nagrodę Fryderyk 2002[2][3].

Jako juror i moderator uczestniczył w wielu konkursach kompozytorskich, m.in. im. Tadeusza Bairda, „Musica Sacra”, w międzynarodowym konkursie kompozytorskim w Radziejowicach (2000) oraz w ISCM World Music Days 2002 i 2004. Jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich, Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, Stowarzyszenia Artystów i Wykonawców Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Od 2002 pełni funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Od 2004 jest członkiem Zarządu Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich, a od 2005 członkiem Komisji Rewizyjnej ZAiKS-u[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje muzyka poważnej. Jego idiomem jest wyrazista ekspresja, dbałość o szczegóły formy i języka muzycznego, przy zróżnicowaniu obsady i środków wykonawczych. Stosuje nieregularne grupy rytmiczne (także polirytmię) i techniki glissandowe (Shining, 1996). W Concerto inquieto (2010) sięgnął po technikę dodekafoniczną, rozbijając równocześnie serie na nieregularne grupy, przez co uzyskał poszarpany i „neurotycznie” niepokojący tok narracji[4].

Jednak twórczość Zielińskiego to w dużej części muzyka filmowa, teatralna i rozrywkowa. Skomponował i zaaranżował wiele piosenek do produkcji telewizyjnych. Jego najbardziej znaną piosenką jest Kto wie? w wykonaniu zespołu De Su, która przez dwa lata z rzędu gościła na pierwszych miejscach list przebojów (2000, 2001), stając się jedną z najczęściej emitowanych piosenek świątecznych w Polsce[3].

Skomponował także muzykę do kilkuset reklam wielu znanych firm i brandów. Do jego największych sukcesów na tym polu należy piosenka Najmilsza chwila poranka, temat przewodni ERY GSM i kilka kampanii dla tej firmy (1997–1999) oraz nagrody Tytan ’93 (Kawa Jacobs), Tytan ’96 (Coca-Cola Christmas Charity) i Kreatura 2000 za najlepszą muzykę (Procter&Gamble Ciepło-Zimno)[3].

Kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[4][3])

Muzyka filmowa

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Cichoń 2012 ↓, s. 363.
  2. ↑ a b c d e Maciej Zieliński. [w:] Culture.pl [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
  3. ↑ a b c d Maciej Zieliński. [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
  4. ↑ a b Cichoń 2012 ↓, s. 364.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ewa Cichoń: Zieliński Maciej. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 12: W–Ż część biograficzna. Kraków: PWM, 2012, s. 363-364. ISBN 978-83-224-0935-0. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]