| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Marian Neuteich (ur. 29 maja 1890 w Łodzi, zm. 1943 w niemieckim obozie pracy w Trawnikach) – polski kompozytor, dyrygent i wiolonczelista żydowskiego pochodzenia.
W latach 1921–1930 studiował w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie grę na wiolonczeli pod kierunkiem Elego Kochańskiego, kompozycję u Kazimierza Sikorskiego i dyrygenturę u Grzegorza Fitelberga i Adama Dołżyckiego[1].
Początkowo dawał koncerty solistyczne, a od 1929 występował jako kameralista w Warszawskim Kwartecie Smyczkowym wraz z jego założycielem Józefem Kamińskim oraz Zygmuntem Lednickim (właśc. Ledermanem) i Janem Gronowskim[1][2]. Zespół ten uzyskał I nagrodę na konkursie polskich kwartetów smyczkowych o nagrodę przechodnią im. marszałka Józefa Piłsudskiego w 1934[2][3].
Przez wiele lat pracował w Radiu Warszawa I. Był prezesem orkiestry symfonicznej Związku Towarzystwa Muzycznego w Warszawie[1].
Podczas II wojny światowej został przesiedlony do warszawskiego getta, gdzie w 1940 zorganizował Żydowską Orkiestrę Symfoniczną i w ciągu dwóch sezonów jej istnienia był jej kierownikiem artystycznym i pierwszym dyrygentem[1][4][5].
Komponował muzykę symfoniczną, kameralną, fortepianową i pieśni. Był też autorem muzyki filmowej[1].
Zamordowany przez hitlerowców w obozie pracy w Trawnikach[1].