W 1955 ukończył warszawską PWST i zadebiutował na scenie. Występował w teatrach warszawskich: Polskim (1955–1965), Powszechnym (1965–1968), Narodowym (1968–1974) i Nowym (1975–1982), którego był również dyrektorem naczelnym i artystycznym.
W latach 1982–1987 ponownie występował na scenie Teatru Polskiego, a następnie Teatru Współczesnego (1987–1992). W latach 1973–1975 był dyrektorem Teatru Ziemi Opolskiej. W latach 80. XX wieku współpracował z opozycją demokratyczną, udostępniając w 1982 swój dom letniskowy na podziemną drukarnię[2].
Jego żoną była aktorka Aleksandra Dmochowska (1929–1992), z którą miał córkę Elżbietę.
Nagroda na XVII KST w Kaliszu za rolę Kleona w spektaklu Zapomnieć o HerostratesieGrigorija Gorina w Teatrze Nowym w Warszawie
Nagroda na V Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za rolę Ksawerego Horsztyńskiego w spektaklu HorsztyńskiJuliusza Słowackiego w Teatrze Nowym w Warszawie (1979)
Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Remo za rolę Józefa w filmie Cień już niedaleko (1986)
Szkic – esej: Mariusz Dmochowski – geniusz tajonej wrażliwości [w:] Marek Różycki jr.Artystyczny Bazar Różyckiego, Oficyna Wydawnicza Rafał Brzeziński /rafalbrzezinski.info/, 2016 – rozmowy, szkice i felietony z- i o najwybitniejszych twórcach kultury i sztuki, ss. 451 ISBN 978-83-65078-10-0