Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor pedagogiki | |
Doktorat |
1911 |
Profesura |
1923 |
Uczelnia |
Mathilde Vaerting (ur. 10 stycznia 1884 w Messingen[1], zm. 6 maja 1977 w Schönau im Schwarzwald[2]) – niemiecka socjolożka, pierwsza kobieta–profesor pedagogiki w Niemczech, działaczka feministyczna.
Uzyskała doktorat z filozofii w Bonn w 1911 roku[2]. Uczyła matematyki w liceum od 1912 roku[3]. Rozprawa habilitacyjna, którą przedstawiła Uniwersytetowi w Berlinie w 1919 roku, została odrzucona[2]; jednak minister Max Greil nadał jej tytuł profesora pedagogiki[3] Uniwersytetu w Jenie w 1923 roku[2] jako pierwszej w Niemczech (była także drugą Niemką z tytułem profesora[4], po Margarete von Wrangell , która zdobyła tytuł profesora nauk rolniczych w tym samym roku[2]). Po dojściu nazistów do władzy w 1933 roku profesura została jej odebrana oraz wydalono ją z uniwersytetu[2].
Zajmowała się m.in. socjologią i psychologią płci[3] (zob. gender studies[2]). Traktuje się ją jako pionierkę pedagogiki opartej na analizie społecznych relacji[2]. Działała na rzecz krzewienia feminizmu[3].