Michael Bratman

Michael E. Bratman (ur. 25 lipca 1945) jest profesorem Durfee w School of Humanities & Sciences oraz profesorem filozofii na Stanford University. Uczeń Donalda Davidsona. Jego zainteresowania obejmują filozofię działania oraz metaetykę i filozofię moralną. We wczesnym etapie swojej twórczości znany głównie jako autor Modelu Przekonanie-Pragnienie-Intencja (ang. Belief-Desire-Intention, stąd BDI)[1], wykorzystywanego do dziś m.in. w badaniach nad sztuczną inteligencją. W późniejszym okresie zaproponował m.in. wpływowe w filozofii działania ujęcia kolektywnej intencjonalności[2].

Ważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Intention, Plans, and Practical Reason, Cambridge, MA: Harvard UP 1987..
  • Faces of Intention, New York: Cambridge UP 1999.
  • Structures of Agency: Essays, New York: Oxford UP 2007.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. S. Rao and M. P. Georgeff. Modeling Rational Agents within a BDI-Architecture. In Proceedings of the 2nd International Conference on Principles of Knowledge Representation and Reasoning, pages 473–484, 1991.
  2. Por. np. Bratman, Michael (1993). “Shared Intention”, Ethics 104: 97–113.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]