Michał Jurecki

Michał Jurecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 października 1984
Kościan

Wzrost

198 cm

Pozycja

lewy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

Azoty-Puławy

Numer w klubie

15

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
Tęcza Kościan
2003–2006 Chrobry Głogów
2006–2007 Vive Kielce
2007–2008 HSV Hamburg
2008–2010 TuS N-Lübbecke
2010–2019 Vive Kielce
2019–2020 SG Flensburg-Handewitt
2020– Azoty-Puławy
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2017  Polska 198 (547[1])
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
srebro Niemcy 2007 drużynowo
brąz Chorwacja 2009 drużynowo
brąz Katar 2015 drużynowo
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Michał Jurecki (ur. 27 października 1984 w Kościanie[2]) – polski piłkarz ręczny, lewy rozgrywający, od 2020 zawodnik Azoty-Puławy[3].

Wielokrotny reprezentant Polski, srebrny medalista mistrzostw świata w Niemczech (2007), brązowy medalista mistrzostw świata w Chorwacji (2009) i Katarze (2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) i Rio de Janeiro (2016), najlepszy lewy rozgrywający mistrzostw Europy w Polsce (2016).

Wielokrotny mistrz Polski i zdobywca Pucharu Polski, zwycięzca Ligi Mistrzów i najlepszy strzelec (93 gole) Vive Kielce w tych rozgrywkach w sezonie 2015/2016.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Tęczy Kościan. W latach 2003–2006 był zawodnikiem grającego w Ekstraklasie Chrobrego Głogów. W sezonie 2005/2006, w którym zdobył ze swoją drużyną wicemistrzostwo Polski, rozegrał 31 meczów i rzucił 145 bramek[4]. W sezonie 2006/2007 występował w Vive Kielce – w lidze rozegrał 29 spotkań, w których zdobył 139 goli[5], a ponadto wystąpił w dwóch meczach Pucharu Zdobywców Pucharów z ukraińskim ZTR-em Zaporoże (rzucił w nich siedem bramek)[2].

W 2007 przeszedł do HSV Hamburg. W zespole tym nie wywalczył jednak miejsca w składzie – w ciągu pół roku rozegrał 19 spotkań i zdobył 14 goli – dlatego też z końcem stycznia 2008, na własną prośbę, jego kontrakt został rozwiązany, a on odszedł do TuS N-Lübbecke[6]. W drużynie tej występował przez następne dwa i pół roku – w drugiej części sezonu 2007/2008 i sezonie 2009/2010 w Bundeslidze, a w sezonie 2008/2009 w 2. Bundeslidze. Rozegrał w tym czasie 72 mecze, w których rzucił 390 bramek (średnia: 5,4 gola na mecz)[7].

W kwietniu 2010 podpisał kontrakt z Vive Kielce, który miał początkowo obowiązywać od lipca 2011. Ostatecznie Jurecki został zawodnikiem kieleckiego klubu już w sierpniu 2010[8]. Z Vive wywalczył siedem mistrzostw Polski i dziewięć Pucharów Polski. Oprócz występów w rozgrywkach krajowych odnosił również sukcesy w Lidze Mistrzów. W sezonie 2012/2013, w którym zdobył 77 bramek, zajął z kieleckim klubem 3. miejsce w LM. Również w sezonie 2014/2015, w którym rzucił 47 bramek, zajął w tych rozgrywkach 3. pozycję. W sezonie 2015/2016, w którym zdobył 93 gole (najlepszy wynik w drużynie i szósty wśród wszystkich zawodników), wygrał z Vive Ligę Mistrzów – w rozegranym 29 maja 2016 meczu finałowym z węgierskim Veszprém (39:38) rzucił trzy bramki[2].

W lipcu 2019 zostanie zawodnikiem niemieckiego SG Flensburg-Handewitt, z którym podpisał dwuletni kontrakt[9].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Polski zadebiutował 20 grudnia 2005 w wygranym meczu towarzyskim ze Słowacją (30:25)[10]. Po raz ostatni wystąpił w narodowych barwach 7 maja 2017 w zremisowanym spotkaniu eliminacyjnym do mistrzostw Europy w Chorwacji z Białorusią (27:27), w którym zdobył pięć goli. O zakończeniu występów w kadrze poinformował pod koniec maja 2017 w wywiadzie telewizyjnym[11]. Jego ewentualny powrót do reprezentacji był w następnych miesiącach przedmiotem licznych debat wśród dziennikarzy i kibiców.

Dwukrotnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich. W Pekinie (2008) rozegrał osiem meczów i zdobył 12 bramek, w tym cztery w wygranym spotkaniu o 5. miejsce z Rosją (29:28)[12]. Podczas igrzysk w Rio de Janeiro (2016) ośmiokrotnie znalazł się w protokole meczowym i rzucił 12 goli. Na parkiecie pojawił się jednak tylko w czterech spotkaniach fazy grupowej, bowiem pod koniec pierwszej połowy wygranego meczu z Egiptem (33:25) doznał urazu stawu skokowego. Z powodu tej kontuzji na początku września 2016 przeszedł operację więzadeł w stawie skokowym[13].

Pięciokrotnie wystąpił w mistrzostwach świata (2007, 2009, 2011, 2013, 2015), zdobywając trzy medale (srebrny i dwa brązowe). Podczas mistrzostw świata w Niemczech (2007; 2. miejsce) rozegrał dziesięć meczów i rzucił 19 bramek[14]. Podczas turnieju w Chorwacji (2009; 3. miejsce) wystąpił w 10 spotkaniach, w których zdobył 25 goli[15]. Na mistrzostwach świata w Katarze (2015; 3. miejsce) rozegrał dziewięć meczów, w których rzucił 36 bramek (najwięcej w reprezentacji Polski)[16]. Kontuzja ręki (złamanie kości śródręcza) wykluczyła go z udziału w mistrzostwach świata we Francji (2017)[17].

Pięciokrotnie uczestniczył w mistrzostwach Europy (2008, 2010, 2012, 2014, 2016). Został wybrany najlepszym lewym rozgrywającym mistrzostw Europy w Polsce (2016), w których rzucił 34 bramki i miał 27 asyst[18][19].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Kościana w Wielkopolsce. Ma dwóch braci: Marcina – reprezentanta Polski w koszykówce na wózkach, i Bartosza – również piłkarza ręcznego. Od 2007 żonaty z Joanną, mają dwie córki: Oliwię i Julię. Mieszka w podkieleckim Radlinie. Wraz z Mateuszem Jachlewskim zajął się organizacją obozu sportowego dla dzieci i młodzieży w Górach Świętokrzyskich[20].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki w Vive Kielce

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Liga Liga Puchar Polski EHF Razem
M B Śr. M B Śr. M B Śr. M B Śr.
Vive Kielce 2006/2007 Ekstraklasa 29 139 4,8 6 28 4,7 2 7 3,5 37 174 4,7
2010/2011 Superliga 22 90 4,1 1 1 1 7 19 2,7 30 110 3,7
2011/2012 25 90 3,6 3 6 2 14 68 4,9 42 164 3,9
2012/2013 27 91 3,4 4 15 3,8 16 77 4,8 47 183 3,9
2013/2014 25 71 2,8 4 11 2,8 12 58 4,8 41 140 3,4
2014/2015 27 93 3,4 3 7 2,3 15 47 3,1 45 147 3,3
2015/2016 26 94 3,6 4 14 3,5 20 93 4,7 50 201 4
2016/2017 14 39 2,8 3 12 4 8 19 2,4 25 70 2,8
2017/2018 31 104 3,4 4 21 5,3 17 74 4,4 52 199 3,8
2018/2019 8 26 3,3 1 0 0 9 35 3,9 18 61 3,4
Razem 234 837 3,6 33 115 3,5 120 497 4,1 387 1449 3,7
Stan na 22 kwietnia 2019[2][23]

Udział w turniejach mistrzowskich

[edytuj | edytuj kod]
Michał Jurecki w barwach reprezentacji Polski (2010)
Turniej Edycja Mecze Bramki Miejsce Źródło
Igrzyska olimpijskie 2008 8 12 5.
2016 8 12 4.
Igrzyska olimpijskie 16 24
Mistrzostwa świata 2007 10 19 2. [14]
2009 10 25 3. [15]
2011 2 6 8. [24]
2013 5 12 9. [25]
2015 9 36 3. [16]
Mistrzostwa świata 36 98
Mistrzostwa Europy 2008 6 7 7. [26]
2010 8 28 4. [27]
2012 6 21 9. [28]
2014 7 16 6. [29]
2016 7 34 7. [18]
Mistrzostwa Europy 34 106
Łącznie 86 228

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marcin Górczyński: Z nimi walczylibyśmy o medal mistrzostw świata. 10 wielkich nieobecnych w reprezentacji Polski piłkarzy ręcznych. sportowefakty.wp.pl, 12 stycznia 2017. [dostęp 2018-03-16].
  2. a b c d e f Michał Jurecki. eurohandball.com. [dostęp 2018-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-29)]. (ang.).
  3. Rafał Hałada, HIT TRANSFEROWY !! Michał Jurecki pierwszym wzmocnieniem Azoty Puławy [online], Polski sport.pl, 11 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-11] (pol.).
  4. Klasyfikacja strzelców – sezon 2005/2006. zprp.pl. [dostęp 2018-03-16].
  5. Klasyfikacja strzelców – sezon 2006/2007. zprp.pl. [dostęp 2018-03-16].
  6. Michal Jurecki wechselt Ende Januar nach Lübbecke. handball-world.news, 21 grudnia 2007. [dostęp 2018-03-16]. (niem.).
  7. Kielce eist Michal Jurecki aus Lübbecke los. handball-world.com, 18 sierpnia 2010. [dostęp 2018-03-16]. (niem.).
  8. Łukasz Wojtczak: Michał Jurecki w Vive już od najbliższego sezonu!. sportowefakty.wp.pl, 18 sierpnia 2010. [dostęp 2018-03-16].
  9. Michał Jurecki odejdzie z Kielc. kielcehandball.pl, 9 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-09].
  10. Michał Jurecki. przegladsportowy.pl, 21 stycznia 2011. [dostęp 2018-03-17].
  11. Aneta Szypnicka: Michał Jurecki zakończył karierę reprezentacyjną: To nieodwracalna decyzja. sportowefakty.wp.pl, 28 maja 2017. [dostęp 2018-03-17].
  12. Michał Jurecki. sports-reference.com. [dostęp 2018-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-18)]. (ang.).
  13. Tomasz Rosiński: Michał Jurecki już po operacji. Teraz czeka go dłuższa przerwa w grze. sportowefakty.wp.pl, 5 września 2016. [dostęp 2018-03-17].
  14. a b Raport z mistrzostw świata w Niemczech 2007. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  15. a b Raport z mistrzostw świata w Chorwacji 2009. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  16. a b Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  17. Maciej Wojs: Dobre wieści dla Vive Tauronu – Michał Jurecki wrócił do treningów. sportowefakty.wp.pl, 9 stycznia 2017. [dostęp 2018-03-16].
  18. a b c Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).
  19. a b Courtney Gahan: EHF EURO 2016 All-Stars named. pol2016.ehf-euro.com, 31 stycznia 2016. [dostęp 2018-03-16].
  20. a b Paweł Kotwica: Michał Jurecki – Sportowiec Roku 2017. Nowy dom, nowe plany. echodnia.eu, 10 lutego 2018. [dostęp 2018-03-16].
  21. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).
  22. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 lutego 2007 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2007 r. nr 35, poz. 409).
  23. Michał Jurecki. handballnews.pl. [dostęp 2019-04-22].
  24. Raport z mistrzostw świata w Szwecji 2011. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  25. Raport z mistrzostw świata w Hiszpanii 2013. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  26. Raport z mistrzostw Europy w Norwegii 2008. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).
  27. Raport z mistrzostw Europy w Austrii 2010. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).
  28. Raport z mistrzostw Europy w Serbii 2012. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).
  29. Raport z mistrzostw Europy w Danii 2014. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).