Micheline E. R. M. Lannoy, po mężu MacAulay (ur. 31 stycznia 1925 w Brukseli, zm. 18 marca 2023[1]) – belgijska łyżwiarka figurowa, startująca w parach sportowych z Pierre’em Baugnietem. Mistrzyni olimpijska z St. Mortiz (1948)[2], dwukrotna mistrzyni świata (1947, 1948), mistrzyni Europy (1947) oraz 4-krotna mistrzyni Belgii (1944–1947).
W 1948 roku Lannoy i Baugniet zostali zdobywcami pierwszego złotego medalu Zimowych Igrzysk Olimpijskich dla Belgii[3].
Jej matką była trenerka łyżwiarstwa figurowego Simone de Ridder, zaś ojczymem Louis De Ridder, olimpijczyk startujący w łyżwiarstwie szybkim, bobslejach, hokeju na lodzie[4]. Zaczęła trenować łyżwiarstwo figurowe wraz z siostrą Francine w lokalnym klubie Cercle des Patineurs de Bruxelles. Lannoy zdobyła tytuły mistrzyni Belgii juniorów w 1937 i 1938 roku. W 1940 roku zaczęła trenować w parze z innym łyżwiarzem tego klubu, Pierre’m Baugniet’em. Wspólnie zdobyli cztery tytuły mistrzów Belgii w latach 1944–1947. W 1947 roku zdobyli również tytuł mistrzów Europy i świata, zaś rok później drugi tytuł mistrzów Europy i zostali mistrzami olimpijskimi[5].
W kolejnych latach Lannoy występowała w rewiach łyżwiarskich we Francji i Anglii. W 1953 roku poślubiła szkockiego łyżwiarza Jima Macaulaya. W tym samym roku w tragicznych okolicznościach zginęła jej matka Simone, która została wypchnięta z jadącego pociągu w Niemczech[5].
Lannoy i Macaulay, wraz z dwojgiem swoich dzieci, wyemigrowali do Kanady w latach 50. XX wieku. Na początku osiedlili się w Kingston, a następnie pracowali w klubach łyżwiarskich w innych prowincjach, Ontario, Québec i Kolumbii Brytyjskiej[5].
Z Pierre'em Baugnietem
Drużynowo
- 2014:
Rosja (Pluszczenko, Lipnicka, Wołosożar / Trańkow, Stołbowa / Klimow, Bobrowa / Sołowjow, Iljinych / Kacałapow)
- 2018:
Kanada (Chan, Osmond, Daleman, Duhamel / Radford, Virtue / Moir)
- 2022:
(Kondratiuk, Walijewa, Miszyna / Gallamow, Sinicyna / Kacałapow)