W rywalizacji udział wzięło 27 drużyn (13 kobiecych i 14 męskich). Po roku przerwy do uczestnictwa powróciła męska reprezentacja Luksemburgu. Tak jak wcześniejsza edycja turniej został rozegrany metodą Tripple-Double-Single knock-out.
Tytułów mistrzowskich z 1986 broniły zespoły Niemek i Szwajcarów.
Złote medale w konkurencji kobiet ponownie przypadły niemieckiej drużynie Andrei Schöpp, która w finale pokonała 7:6 Szwedki (Anette Norberg). Szwedzka ekipa z Härnösand w całym turnieju odniosła tylko jedną porażkę - właśnie w finale. Na najniższym stopniu podium stanęły Norweżki (Trine Trulsen), mecz o brąz przeciwko Francuzkom (Agnes Mercier) zakończył się wynikiem 9:4. Tytuły mistrzów kontynentu wśród panów zdobyli Szwedzi (Thomas Norgren), w meczu finałowym pokonali Norwegów (Eigil Ramsfjell) 5:4. Na trzecim miejscu uplasowali się obrońcy tytułów - Szwajcarzy (Dieter Wüest), którzy w swoim ostatnim meczu pokonali 5:4 gospodarzy (Keith Wendorf).
13 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.
1. eliminacja – z 13 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Trzy najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Niemki, Szwajcarki i Dunki rozpoczęły grę od 2. rundy 1. eliminacji.
2. eliminacja – z 11 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
3. eliminacja – z 8 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
5 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9.-13.
14 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.
1. eliminacja – z 14 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Dwie najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Szwajcarzy i Szwedzi rozpoczęli grę od 2. rundy 1. eliminacji.
2. eliminacja – z 12 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
3. eliminacja – z 9 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
6 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9.-14.