Myocastorini
| Myocastorini | |||
| Ameghino, 1902[1] | |||
 Przedstawiciel plemienia – nutria amerykańska (Myocastor coypus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Myocastorini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Myocastor Kerr, 1792 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Myocastorini – plemię ssaków z podrodziny kolczaków (Echimyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[9].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do plemienia należą następujące rodzaje[10][11][12]:
- Thrichomys Trouessart, 1880 – włochatokolczak
- Callistomys Emmons & Vucetich, 1998 – pstrokolczak – jedynym przedstawicielem jest Callistomys pictus (Pictet, 1841) – pstrokolczak malowany
- Myocastor Kerr, 1792 – nutria – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Myocastor coypus (Molina, 1782) – nutria amerykańska
- Hoplomys J.A. Allen, 1908 – kolcozbrojnik – jedynym przedstawicielem jest Hoplomys gymnurus (O. Thomas, 1897) – kolcozbrojnik nagoogonowy
- Proechimys J.A. Allen, 1899 – kolczakowiec
Opisano również rodzaje wymarłe[13]:
- Eumysops Ameghino, 1888[14]
- Haplostropha Ameghino, 1891[15] – jedynym przedstawicielem był Haplostropha scalabriniana Ameghino, 1891
- Paramyocastor Ameghino, 1904[16] – jedynym przedstawicielem był Paramyocastor diligens (Ameghino, 1888)
- Strophostephanos Ameghino, 1891[17] – jedynym przedstawicielem był Strophostephanos iheringii Ameghino, 1891
- Tribodon Ameghino, 1887[18] – jedynym przedstawicielem był Tribodon clemens Ameghino, 1887
- Ullumys Olivares, Verzi, Contreras & Pessôa, 2016[19]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b F. Ameghino. Première contribution à la connaissance de la faune mammalogique des couches à Colpodon. „Boletin de la Academia Nacional de Ciencias en Córdoba, República Argentina”. 17, s. 114, 1902. (hiszp.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus systematum Mastozoölogiae, Ornithologiae, Herpetologiae et Amphibiologiae, Ichthyologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E.J. Brill, 1850, s. tabela. (łac.).
- ↑ J.Ch. Chenu: Encyclopédie d’histoire naturelle; ou, traité complet de cette science d’après les travaux des naturalistes les plus éminents de tous les pays et de toutes les époques: Buffon, Daubenton, Lacépède, G. Cuvier, F. Cuvier, Geoffroy Saint-Hilaire, Latreille, De Jussieu, Brongniart, etc.. Cz. 10: Rongeurs et pachydermes. Paris: Maresq, 1850, s. 68. (fr.).
- ↑ T. Tullberg. Über das System der Nagetiere. Eine phylogenetische Studie. „Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis”. Seriei tertle. 18, s. 128, 1899. (niem.).
- ↑ C. Rusconi. Tres nuevas especies de mamíferos del Puelchense de Villa Ballester. „Boletín Paleontológico de Buenos Aires”. 5, s. 2, 1935. (hiszp.).
- ↑ B. Patterson & R. Pascual. New echimyid rodents from the Oligocene of Patagonia, and a synopsis of the family. „Breviora”. 301, s. 6, 1968. (ang.).
- ↑ J.L. Patton & O.A. Reig: Genetic differentiation among echimyid rodents, with emphasis on spiny rats, genus Proechimys. W: K.H. Redford, J.F. Eisenberg (redaktorzy): Advances in neotropical mammalogy. Gainesville: The Sandhill Crane Press, 1989, s. 76. ISBN 978-1-877743-02-3. (ang.).
- ↑ P.-H. Fabre, N.S. Upham, L.H. Emmons, F. Justy, Y.L.R. Leite, A.C. Loss, L. Orlando, M.-K. Tilak, B.D. Patterson & E.J.P. Douzery. Mitogenomic Phylogeny, Diversification, and Biogeography of South American Spiny Rats. „Molecular Biology and Evolution”. 34 (3), s. 613–633, 2017. DOI: 10.1093/molbev/msw261. (ang.).
- ↑ P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 553, 603–619. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 574–576. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 293–296. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra, Myocastorini Ameghino, 1902, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-18] (ang.).
- ↑ F. Ameghino: Lista de las especies de mamíferos fósiles del Mioceno superior de Monte Hermoso, hasta ahora conocidas. Buenos Aires: Editorial Coni, 1888, s. 5. (hiszp.).
- ↑ Ameghino 1891 ↓, s. 140.
- ↑ F. Ameghino. Nuevas especies de mamíferos cretáceos y terciarios de la República Argentina. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 58, s. 252, 1904. (hiszp.).
- ↑ Ameghino 1891 ↓, s. 142.
- ↑ F. Ameghino: Apuntes preliminares sobre algunos mamíferos estinguidos del yacimiento de „Monte Hermoso” existentes en el „Museo La Plata”. Buenos Aires: El Censor, 1887, s. 7. (hiszp.).
- ↑ A.I. Olivares, D.H. Verzi, V.H. Contreras & L.M. Pessôa. A new Echimyidae (Rodentia, Hystricomorpha) from the late Miocene of southern South America. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 37 (1), s. e1239204 (2), 2016. DOI: 10.1080/02724634.2017.1239204. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- F. Ameghino. Caracteres diagnósticos de cincuenta especies nuevas de mamíferos fósiles argentinos. „Revista argentina de historia natural”. 1, s. 129–167, 1891. (hiszp.).