Mădălina Gojnea

Mădălina Gojnea
Ilustracja
Państwo

 Rumunia

Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1987
Ploeszti

Wzrost

163 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Zakończenie kariery

2015

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 12 ITF

Najwyżej w rankingu

149 (4 lipca 2011)

Australian Open

3Q (2011, 2012)

Roland Garros

3Q (2012)

Wimbledon

2Q (2007)

US Open

1Q (2011)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

191 (9 lipca 2007)

Mădălina Gojnea (ur. 23 sierpnia 1987 w Ploeszti) – rumuńska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała jako piętnastolatka w 2002 roku w kwalifikacjach do turnieju ITF w Bukareszcie. Wygrała kwalifikacje i dwukrotnie wystąpiła w fazie głównej, za każdym razem dochodząc do ćwierćfinału. W następnym roku, dzięki dzikiej karcie, zagrała na tym samym turnieju od razu w fazie głównej i doszła do finału, gdzie jednak pokonała ją Niemka Antonela Voina. W 2004 roku wygrała swój pierwszy w karierze turniej singlowy w Cluj, jak również pierwszy turniej w grze deblowej w Bukareszcie (w parze z Monicą Niculescu). W sumie wygrała dwanaście turniejów singlowych i jedenaście deblowych rangi ITF.

W 2006 roku zagrała po raz pierwszy w turnieju WTA Tour, w Rabacie, gdzie po przejściu kwalifikacji wygrała pierwsza rundę turnieju głównego z Conchitą Martínez Granados, ale przegrała w drugiej z Chinką Yan Zi. 2007 rok przyniósł jej doświadczenia związane z turniejami wielkoszlemowymi. Wzięła udział w kwalifikacjach do French Open (przegrana w pierwszej rundzie z Galiną Woskobojewą) i Wimbledonu, w których pokonała Julię Bejgelzimer z Ukrainy w pierwszej rundzie i przegrała z Argentynką Jorgeliną Cravero w drugiej.

W latach 2008–2009 nie występowała w zawodowych turniejach tenisowych. Po dwóch latach przerwy wróciła na korty w 2010 roku i w ciągu jednego roku wygrała sześć turniejów singlowych i trzy deblowe rangi ITF. W 2011 roku doszła do trzeciej rundy kwalifikacji Australian Open, pokonując po drodze Han Xinyun i Sloane Stephens. W trzeciej rundzie przegrała z Kathrin Wörle-Scheller.

W latach 2006 i 2007 reprezentowała Rumunię w Fed Cup, notując bilans ośmiu zwycięstw i sześciu porażek.

W rankingu gry pojedynczej Gojnea najwyżej była na 149. miejscu (4 lipca 2011), a w klasyfikacji gry podwójnej na 191. pozycji (9 lipca 2007).

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 03/10/2004 Cluj ITF 10 000 ziemna Ukraina Oksana Teplyakova 7:5, 6:3
2. 06/02/2005 Vale do Lobo ITF 10 000 twarda Hiszpania Lucia Jimenez Almendros 6:4, 4:6, 6:0
3. 27/03/2005 Ateny ITF 10 000 ziemna Grecja Ana Jerasimu 6:1, 6:3
4. 03/04/2005 Patras ITF 10 000 twarda Rumunia Antonia-Xenia Tout 7:5, 6:2
5. 31/07/2005 Arad ITF 10 000 ziemna Rosja Oksana Karyszkowa 6:1, 6:3
6. 18/06/2006 Gorycja ITF 25 000 ziemna Czechy Barbora Strýcová 6:4, 6:1
7. 11/04/2010 Hvar ITF 10 000 ziemna Bośnia i Hercegowina Ema Burgic 6:4, 6:4
8. 25/04/2010 Szybenik ITF 10 000 ziemna Szwajcaria Conny Perrin 6:2, 6:1
9. 06/06/2010 Bukareszt ITF 10 000 ziemna Rumunia Bianca Hîncu 6:2, 6:2
10. 13/06/2010 Jassy ITF 10 000 ziemna Rumunia Illnica Stoica 6:2, 7:5
11. 11/07/2010 Aschaffenburg ITF 25 000 ziemna Francja Caroline Garcia 6:1, 6:0
12. 26/09/2010 Bukareszt ITF 25 000 ziemna Słowacja Kristína Kučová 6:4, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2004 French Open Ceglana Bułgaria Sesił Karatanczewa 4:6, 0:6

Gra podwójna (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2004 US Open Twarda Rumunia Monica Niculescu Nowa Zelandia Marina Erakovic
Holandia Michaëlla Krajicek
6:7, 0:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]