Natasza Urbańska (2022) | |
Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia 1977 |
---|---|
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1993 |
Powiązania | |
Zespoły | |
Studio Buffo | |
Strona internetowa |
Natasza Urbańska (ur. 17 sierpnia 1977 w Warszawie) – polska piosenkarka, tancerka, aktorka filmowa, telewizyjna i teatralno-musicalowa oraz prezenterka telewizyjna.
Od 1993 jest związana z teatrem muzycznym Studio Buffo, w którym wystąpiła w licznych spektaklach i widowiskach muzycznych; m.in. grała główne role w spektaklach Metro czy Polita. Szerszą rozpoznawalność przymiosła jej rola Silene Arbekajte w serialu Fala zbrodni (2005–2008). W następnych latach zagrała główną rolę żeńską w filmie 1920 Bitwa warszawska (2011) oraz wcieliła się w drugoplanową postać w filmie 365 dni (2020) i jego kontynuacji (2022). Czterokrotnie uczestniczyła w krajowych eliminacjach do Konkursu Piosenki Eurowizji. W 2009 wydała debiutancki album studyjny Hity Buffo vol. 1 – Natasza Urbańska. Jej następne wydawnictwo, One (2014), promowała singlem „Rolowanie”, który był szeroko krytykowany przez słuchaczy i dziennikarzy. W 2021 wydała trzeci album Rajd 44, a w 2023 minialbum Ferria.
Laureatka Wiktora i nagrody w plebiscycie Viva! Najpiękniejsi. Równocześnie z działalnością artystyczną była prowadzącą i uczestniczką wielu telewizyjnych programów rozrywkowych oraz wystąpiła w trzech ogólnopolskich kampaniach reklamowych.
Jest córką Zofii Urbańskiej i ppłk Bolesława Urbańskiego (1950–2012)[1]. Ma starszą siostrę Magdalenę. Jako dziecko uczęszczała na zajęcia gimnastyki artystycznej do klubu Legia Warszawa[2]. Jej trenerką była Irina Lortkipanidze[3].
Ukończyła VII Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Warszawie[4]. Studiowała lingwistykę stosowaną, jednak przerwała naukę na trzecim roku, by skupić się na karierze muzycznej[5].
W 1991 przeszła wszystkie etapy eliminacji do musicalu Metro, ale nie została dopuszczona do obsady z powodu zbyt młodego wieku. Dwa lata później wzięła udział w kolejnych kwalifikacjach, po których przyjęto ją do zespołu jako tancerkę, jednak, gdy aktorka Katarzyna Groniec zachorowała i nie mogła wystąpić w spektaklu, Urbańska zastąpiła ją w roli Anki[3]. W późniejszym okresie otrzymała tę rolę na stałe[3]. W następnych latach była jedną z asystentek Janusza Józefowicza i brała udział w przygotowywaniach produkcji telewizyjno-teatralnych w Polsce i na świecie, m.in. Piotruś Pan w Teatrze Muzycznym Roma oraz Romeo i Julia, Panna Tutli Putli i Karuzela marzeń w Studio Buffo[3]. W 2006 była tancerką w programie rozrywkowym Polsatu Show!Time, później występowała również w programach TVP: Przebojowa noc (2007) i Złota sobota (2008)[6][3].
Wiosną 2007 została finalistką programu rozrywkowego Polsatu Jak oni śpiewają[6] oraz zajęła trzecie miejsce z utworem „I Like It Loud” w finale programu Piosenka dla Europy 2007 wyłaniającego reprezentanta Polski w Konkursie Piosenki Eurowizji[7]. W 2008 zajęła drugie miejsce z piosenką „Blow Over” w finale programu Piosenka dla Europy 2008[8] oraz zaśpiewała mieszankę festiwalowych przebojów podczas koncertu „Dobre bo (o)polskie” na 45. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, a także wystąpiła na Festiwalu Piosenki Rosyjskiej w Zielonej Górze[9] oraz uczestniczyła w jednym odcinku programu TVP2 Fort Boyard. W 2009 zakwalifikowała się z utworem „Mała” do koncertu premier na 46. KFPP w Opolu, jednak później została zdyskwalifikowana, gdyż jej piosenkę uznano za niezgodną z regulaminem konkursu (posądzenie o plagiat)[10]. We wrześniu 2009 premierę miał album pt. Hity Buffo vol. 1 – Natasza Urbańska, na której znalazły się utwory wykonywane przez Urbańską w spektaklu Hity Buffo. Jesienią w parze z Janem Klimentem została finalistką 10. edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami (2009)[11][6]. Pod koniec roku wystąpiła z recitalem pt. „Znane tematy filmowe” podczas muzyczno-filmowego cyklu „VI Jazzowe Spotkania Filmowe”[12], a także rozpoczęła współpracę z amerykańskim producentem muzycznym Jimem Beanzem[13], z którym pracowała nad projektem Poland ...Why Not? mającym na celu promocję Polski na świecie[14]. Projekt promowany był wykonywanymi przez Urbańską singlami: „Love Stone Crazy” i „All The Wrong Places”[15][16]. W 2010 z powodu braku dyspozycyjności odrzuciła propozycję zagrania głównej roli w serialu Apetyt na życie[6].
W czerwcu 2010 rozpoczęła zdjęcia do filmu Jerzego Hoffmana – 1920 Bitwa warszawska (2011), w którym wcieliła się w rolę Oli Raniewskiej, aktorki i piosenkarki przedwojennego kabaretu[17]. Na potrzeby filmu nagrała utwór promujący produkcję pt. „Śpiewka 1920”, której premiera odbyła się w lipcu 2011[18]. W 2012 za rolę w filmie otrzymała trzy Węże w kategoriach: Najgorsza aktorka, Najgorsza para (wraz z Borysem Szycem) oraz Żenująca scena (za scenę z karabinem maszynowym)[19]. 31 grudnia zaśpiewała podczas koncertu sylwestrowego organizowanego przez telewizję Polsat[20]
W 2011 wcieliła się w postać Poli Negri w spektaklu Polita, będącym pierwszym musicalem teatralnym zrealizowanym w technologii 3D[21]. W tym samym roku użyczyła głosu Julii, głównej bohaterce filmu animowanego Gnomeo i Julia, a także wraz z Maciejem Stuhrem nagrała do niego polskojęzyczną wersję utworu Eltona Johna – „Crocodile Rock”[22]. Ponadto zasiadła w jury konkursu Pola Negri w Lipnie[23], wzięła udział w nagraniu charytatywnej piosenki „I ty możesz sięgnąć gwiazd” (oraz teledysku do utworu)[24], była trenerką jednego z zespołów wokalnych w programie TVP2 Bitwa na głosy[25] i współprowadziła 13. edycję Tańca z gwiazdami w TVN[26].
Na początku 2013 wraz z projektantką Agnieszką Komornicką otworzyła dom mody „Muses – Urbańska & Komornicka”, który później został przemianowany na „Muses”[27], a pierwszą kolekcję marki zaprezentowały 12 lutego 2013[28]. Miesiąc wcześniej zagrała w Studio Buffo jubileuszowy koncert z okazji 18-lecia pracy na scenie[29], na którym zaśpiewała m.in. premierowe piosenki zwiastujące jej debiutancki album[30]. Nad materiałem na płytę pracowała m.in. z Sewerynem Krajewskim i triem producenckim JUNE[31][32]. 20 października 2013, również w Teatrze Studio Buffo, zagrała koncert pt. Move On, podczas którego zaprezentowała singiel „Muszę odejść” wraz z teledyskiem[33]. 31 grudnia 2013 podczas Sylwestrowej Mocy Przebojów z Polsatem premierowo wykonała utwór „Escamillo”[34]. Na początku stycznia 2014 opublikowała singiel „Rolowanie”, który mimo ogromnej krytyki (przede wszystkim tekstu autorstwa Zofii Kondrackiej) stał się hitem Internetu, a zrealizowany do niego równie kontrowersyjny teledysk w ciągu tygodnia od premiery przekroczył milion odtworzeń w serwisie YouTube[35][36]. Urbańska zapewniała w wywiadach, że wydanie piosenki było „prowokacją”[37]. 24 stycznia wydała album pt. One[38], który promowała singlami: „Muszę odejść”, „Rolowanie”, „Escamillo” i „Hipnotyzuj mnie”. Również w 2014 zwyciężyła w pierwszej edycji programu rozrywkowego TVP2 Superstarcie, a rok zakończyła występem na koncercie sylwestrowym TVP2.
W 2018 prowadziła program Make Me Over. Wielka zmiana[39]. W lutym 2020 miał premierę film 365 dni, w którym zagrała drugoplanową rolę jako Anna. W listopadzie tego samego roku zaprezentowała pierwszy singiel pt. „Nieuchronne” zapowiadający jej drugi album studyjny. Kolejnymi singlami zwiastującymi płytę były: „Ile”, do którego tekst napisał Ten Typ Mes, duet „Psie łzy” nagrany z Maciejem Maleńczukiem oraz „Instynkt”. Album, zatytułowany Rajd 44, ukazał się 26 listopada 2021[40]. Wiosną 2022 zwyciężyła w pierwszej edycji programu rozrywkowego TVN Mask Singer. W kwietniu tego samego roku odbyła się premiera filmu 365 dni: Ten dzień, w którym ponownie wcieliła się w postać Anny. 26 lutego 2023 z utworem „Lift U Up” wzięła udział w finale programu Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję![41], a jesienią tego samego roku wydała minialbum Ferria[42] i była jedną z uczestniczek programu TVP2 Rytmy Dwójki[43]. W 2024 z utworem „Who We Are” zajęła piąte miejsce w wewnętrznych eliminacjach wyłaniających reprezentanta Polski w 68. Konkursie Piosenki Eurowizji[44] i była trenerką siódmej edycji programu talent show TVP2 The Voice Kids[45].
16 sierpnia 2008 wyszła za reżysera i choreografa Janusza Józefowicza[46], z którym ma córkę, Kalinę (ur. 13 grudnia 2008)[47]. Mieszkają w dworku „Emilin” w Jajkowicach[46][48].
W 2008 uznana została przez magazyn „Home&Market” za jedną z 50 najbardziej wpływowych kobiet w Polsce[49]. W 2009 i 2010 znalazła się na liście 100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu według magazynu „Forbes”, kolejno na 136. i 74. miejscu[50].
W lutym 2010 Nina Andrycz podarowała jej naszyjnik wysadzany perłami, który przed laty otrzymała od indyjskiej premier Indiry Gandhi; do prezentu dołączyła kartkę z życzeniami: „»Odznaczam« Panią na Gwiazdę moim klejnotem i życzę zdrowia”[51].
Występuje we wszystkich spektaklach Studio Buffo, m.in.:
Ponadto wystąpiła w spektaklach:
Wspólnie z Januszem Józefowiczem przygotowali:
Rok | Dane dot. albumu |
---|---|
2014 | One
|
2021 | Rajd 44
|
EP
Rok | Dane dot. albumu |
---|---|
2023 | Ferria
|
Rok | Tytuł | Album |
---|---|---|
2013 | "Muszę odejść" | One |
2014 | "Rolowanie" | |
„Escamillo” | ||
2015 | „Hipnotyzuj mnie” | |
2017 | "Na końcu" | _ |
"Już nie pytam" | ||
2018 | "Tylko my" | |
2020 | „Nieuchronne” | Rajd 44 |
„Ile” | ||
2021 | „Psie łzy” (gościnnie: Maciej Maleńczuk) | |
„Instynkt” | ||
„Instynkt” (Kamp! Remix) | ||
"Rajd 44" | ||
2022 | "Let Me Lie" | _ |
2023 | "Lift U Up" | |
"Antidotum" | Ferria | |
"Te święta" | _ | |
2024 | "Who We Are" | |
"Shed A Light" |
Inne
Rok | Nagroda | Kategoria | Rezultat |
---|---|---|---|
2008 | Viva! Najpiękniejsi | Najpiękniejsza Polka | Wygrana[64] |
Wiktory 2007 | Gwiazda piosenki i estrady | Nominacja[65] | |
Wiktor publiczności | Nominacja[65] | ||
2010 | Kobieta Roku Glamour 2009 | Kobieta Roku Glamour | Nominacja[66] |
Wiktory 2009 | Gwiazda piosenki i estrady | Wygrana[67][68] | |
2012 | Węże 2012 | Najgorsza aktorka | Wygrana[19] |
Najgorsza para (wraz z Borysem Szycem) | Wygrana[19] | ||
Żenująca scena | Wygrana[19] | ||
2014 | Plejada Top Ten 2014 | Gwiazda w biznesie | Wygrana[69] |
2017 | Międzynarodowy Festiwal Musicalowy w Daegu | Najlepsza aktorka musicalowa | Wygrana[70] |
2019 | Kobieca Marka Roku | Osobowość roku | Wygrana |