Nathalie Teppe

Nathalie Teppe
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1972
Bourg-en-Bresse

Wzrost

182 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Narbona 1993 rzut oszczepem
złoto Narbona 1993 siedmiobój
złoto Bari 1997 siedmiobój
Igrzyska frankofońskie
złoto Bondoufle 1994 rzut oszczepem
Mistrzostwa Europy juniorów
srebro Saloniki 1991 siedmiobój
brąz Varaždin 1989 rzut oszczepem

Nathalie Teppe (ur. 22 maja 1972 w Bourg-en-Bresse[1][2]) – francuska lekkoatletka, oszczepniczka i wieloboistka, mistrzyni igrzysk śródziemnomorskich i frankofońskich, dwukrotna olimpijka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zdobyła brązowy medal w rzucie oszczepem na mistrzostwach Europy juniorów w 1989 w Varaždinie[3]. Zajęła 4. miejsce w siedmioboju i 10. miejsce w rzucie oszczepem na mistrzostwach świata juniorów w 1990 w Płowdiwie[4]. Zajęła 19. miejsce w siedmioboju na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie[5]. Na mistrzostwach Europy juniorów w 1991 w Salonikach zdobyła srebrny medal w tej konkurencji[6]. Zajęła 23. miejsce w siedmioboju na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1].

Zwyciężyła w rzucie oszczepem i w siedmioboju na igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie[7]. Na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie zajęła 14. miejsce w siedmioboju[8], a na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu 9. miejsce w pięcioboju[9]. Zajęła 2. miejsce w siedmioboju w pucharze Europy w wielobojach w 1994 w Lyonie[10].

Zwyciężyła w rzucie oszczepem na igrzyskach frankofońskich w 1994 w Bondoufle[11]. Zajęła 9. miejsca w rzucie oszczepem i siedmioboju na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[12]. Na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu zajęła 11. miejsce w siedmioboju[13], a na halowych mistrzostwach Europy w 1996 w Sztokholmie 7. miejsce w pięcioboju[14].

Ponownie zwyciężyła w siedmioboju na igrzyskach śródziemnomorskich w 1997 w Bari[7]. Zajęła 11. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach[15]. Nie ukończyła siedmioboju na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[16]. Zajęła 6. miejsce w pięcioboju na halowych mistrzostwach świata w 1999 w Maebashi[17] i 19. miejsce w siedmioboju na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney[1].

Była mistrzynią Francji w siedmioboju w 1992, 1996 i 2000, wicemistrzynią w rzucie oszczepem w 1995, 2006 i 2007 oraz w siedmioboju w 2004, a także brązową medalistką w rzucie oszczepem w latach 1990–1994. W hali była mistrzynią w pięcioboju w 2002[2][18][19][20].

5 marca 1999 w Maebashi ustanowiła halowy rekord Francji w pięcioboju z wynikiem 4472 pkt[18].

Jej starsza siostra Agnès Teppe również była lekkoatletką specjalizującą się w rzucie dyskiem, medalistką igrzysk śródziemnomorskich i frankofońskich.

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Teppe[2][21]:

  • rzut oszczepem – 55,84 m (21 lipca 2006, Tomblaine)
  • siedmiobój – 6396 pkt (3 lipca 1994, Vénissieux)
  • pięciobój (hala) – 4472 pkt (5 marca 1999, Maebashi)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Nathalie Teppe [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  2. ↑ a b c NATHALIE TEPPE [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-06] (fr.).
  3. ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 195 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  4. ↑ World Junior Championships 1990. wjah.co.uk. [dostęp 2022-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  5. ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 621 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  6. ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 205 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  7. ↑ a b Mediterranean Games [online], GBRAtheltics [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  8. ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 378–379 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  9. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 462 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  10. ↑ European Combined Events Cup [online], GBRAtheltics [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  11. ↑ Francophone Games [online], GBRAtheltics [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  12. ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 632–633 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  13. ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 379 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  14. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 468 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  15. ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 379–380 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  16. ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 645 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  17. ↑ World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 173 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  18. ↑ a b Gérard Dupuy, DICTIONNAIRE DE L'ATHLÉTISME FRANÇAIS. FEMININES (Nadaud à Zongo) [online], cdm.athle.com, 25 października 2021, s. 24 [dostęp 2022-11-06] (fr.).
  19. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 257 [dostęp 2022-11-06] (fr.).
  20. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 30, 44, 45, 97, 134, 172, 201 [dostęp 2022-11-06] (fr.).
  21. ↑ Nathalie Teppe w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzynie igrzysk śródziemnomorskich w rzucie oszczepem
Mistrzynie igrzysk frankofońskich w rzucie oszczepem

Portal:Lekkoatletyka