Nguyên Lê
 Nguyên Lê (2013) | |
| Imię i nazwisko |
Lê Thành Nguyên |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1959 |
| Pochodzenie |
wietnamskie |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Nguyên Lê (ur. 14 stycznia 1959 w Paryżu) – francuski muzyk jazzowy i kompozytor pochodzenia wietnamskiego[1]. Jego głównym instrumentem jest gitara, ale gra również na gitarze basowej i syntezatorze gitarowym[1].
Wydał wiele albumów, zarówno jako lider, jak i sideman. Album z 1996 zatytułowany Tales from Viêt-Nam łączy w sobie jazz i tradycyjną muzykę wietnamską. Nguyên Lê występował z: Randym Breckerem, Vince’em Mendozą, Erikiem Vloeimansem, Carlą Bley, Michaelem Portalem, Renaud Garcią-Fonsem, Perem Mathisenem, Markiem Jonhsonem, Peterem Erskinem, Trilokiem Gurtu, Paolo Fresu i Dhaferem Youssefem[1][2].
Wiosną 2011 ukazał się album z coverami popowych przebojów z 1970 zatytułowany Songs of Freedom[3].
Aktualne projekty muzyczne i zespoły
[edytuj | edytuj kod]- The Nguyên Lê Trio:
- Nguyên Lê: gitara, aranżacja,
- Michel Alibo: gitara basowa,
- Karim Ziad: bębny, perkusja;
- The Jimi Hendrix Project:
- Nguyên Lê: gitara, aranżacja,
- Cathy Renoir: wokal,
- Michel Alibo lub Linley Marthe: gitara basowa,
- Karim Ziad lub Francis Lassus: bębny, perkusja;
- Purple:
- Nguyên Lê: gitara,
- Michel Alibo: gitara basowa,
- Terri Lyne Carrington: bębny, wokal,
- Aïda Khann: wokal,
- Corin Curschellas: wokal,
- Me’shell Ndegeocello: gitara basowa,
- Karim Ziad: perkusja,
- Bojan Zulfikarpasic: fortepian;
- Dragonfly:
- Huong Thanh: wokal,
- Nguyên Lê: gitara, aranżacja,
- Hao Nhien: cytra,
- Dan Bau: flet, perkusja,
- François Verly: perkusja, syntezator,
- Michel Alibo: gitara basowa,
- Joël Allouche: bębny i perkusja;
- Nguyên Lê Quartett:
- Nguyen Le: gitara,
- Paul McCandless: saksofon, klarnet,
- Art Lande: fortepian,
- Jamey Haddad: perkusja;
- ELB (Erskine/Lê/Benita):
- Peter Erskine: bębny,
- Nguyên Lê: gitara, syntezator gutarowy,
- Michel Benita: bas akustyczny;
- Songs of Freedom:
- Nguyen Le: gitara, laptop,
- Himiko Paganotti: wokal,
- Illya Amar: wibracje,
- Romain Labaye: gitara basowa, wokal,
- Stephane Galland i Gergo Borlai: bębny.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy studyjne
[edytuj | edytuj kod]- Miracles z Markiem Johnsonem i Peterem Erskinem (1990)
- Zanzibar z Paulem McCandlessem i Joëlem Allouchem (1992)
- Million Waves jako The Nguyên Lê Trio (1995)
- Tales From Vietnam z Huong Thanhem, Hao Nhienem, Paolo Fresu, Trilokiem Gurtu, Simonem Spang-Hanssenem, Michelem Benitą i innymi (1996)
- Three Trios (1997)
- Maghreb & Friends (1998)
- Moon and Wind z Huong Thanhem (1999)
- Bakida jako The Nguyên Lê Trio (2000)
- Purple – Celebrating Jimi Hendrix (2002)
- Walking On The Tiger’s Tail jako Nguyên Lê Quartett (2005)
- Homescape z Paolo Fresu i Dhaferem Youssefem (2006)
- Fragile Beauty z Huong Thanhem (2007)
- Saiyuki (2009)
- Songs of Freedom (2011)
- Purple (2012)
- Celebrating dark side of the moon (2014)
Albumy we współpracy
[edytuj | edytuj kod]W ramach Ultramarine
[edytuj | edytuj kod]- Programme Jungle (1985)
- Dé (1989)
- E Si Mala (2007)
- Mejnoun (1992)
W ramach Andy Emler Mega Octet
[edytuj | edytuj kod]- Head Games (1992)
Z François Moutinem i André Ceccarellim
[edytuj | edytuj kod]- Init (feat. Bob Berg) (1993)
Z Paolo Fresu
[edytuj | edytuj kod]- Angel (1998)
- Cinquant'Anni Suonati – 2 (2012)
Z Dhaferem Yousefem
[edytuj | edytuj kod]- Malak z Markusem Stockhausenem, Renaud Garcią-Fonsem i Jatinderem Thakurem (1999)
W ramach ELB
[edytuj | edytuj kod]- E_L_B (2001)
- Dream Flight (feat. Stéphane Guillaume) (2008)
Z Urim Cainem
[edytuj | edytuj kod]- Uri Caine Ensemble Plays Mozart (2006)
- The Othello Syndrome (2009)
Z Romano Sclavisem Texierem
[edytuj | edytuj kod]- 3+3 (2012)
- Silent Ways (2013)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Nguyen Le. All About Jazz. [dostęp 2016-01-26]. (ang.).
- ↑ Nguyen Le – jazz guitar. Eer-Music. [dostęp 2016-01-26]. (ang.).
- ↑ Nguyên Lê: Songs Of Freedom – CD. ACT Music. [dostęp 2016-01-26]. (ang.).