Nicolas Dalby

Nicolas Dalby
Ilustracja
Dalby na UFC Fight Night 160 w Kopenhadze
Pseudonim

Lokomotivo, Danish Dynamite

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1984
Kopenhaga

Obywatelstwo

Dania

Wzrost

180 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

MMA

Debiut

2010

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

półśrednia

Klub

Rumble Sport

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

31

Zwycięstwa

23

Przez nokauty

7

Przez poddania

4

Przez decyzje

12

Porażki

5

Remisy

1

Nieodbyte

2

  1. Bilans walk aktualny na 23 czerwca 2024.

Nicolas Dalby (ur. 16 listopada 1984 w Kopenhadze) – duński zawodnik MMA występujący w wadze półśredniej[1]. Były mistrz Cage Warriors w wadze półśredniej[2]. Były tymczasowy Mistrz Cage Warriors w wadze półśredniej. Obecny związany kontraktem z UFC.

Życiorys i przeszłość sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Dalby rozpoczął treningi karate jako nastolatek, aby nauczyć się samoobrony. Przeprowadził się z Sønderborg do Kopenhagi, aby mieszkać w pobliżu swoich przyjaciół. Po pięciu latach trenowania karate rozpoczął treningi w klubie Rumble Sports, jednym z największych klubów MMA w Kopenhadze. Stoczył w sumie pięć amatorskich walk, pierwszą przegrywając decyzją, a pozostałe wygrywając. Dalby został szybko rozpoznany ze względu na swoją potężną siłę uderzenia i nokautu[3][4][5][6].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

  • 2014: Nokaut Roku (na Serheju Czuryłowie)
  • 2015: Powrót Roku (w pojedynku z Darrenem Tillem)






Lista zawodowych walk MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 23-5-1 (2) Rosja Rinat Fakhretdinov (22-2-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Whittaker vs. Aliskerov 22.06.2024 Arabia Saudyjska Rijad
Wygrana 23-4-1 (2) Brazylia Gabriel Bonfim (15-0) TKO (kolano i ciosy pięściami) 2 4:33 UFC Fight Night: Blaydes vs. Almeida 04.11.2023 Brazylia São Paulo Bonus za walkę wieczoru. Co-Main Event
Wygrana 22-4-1 (2) Rosja Muslim Salichow (19-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Vettori vs. Cannonier 17.06.2023 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 21-4-1 (2) Brazylia Warlley Alves (14-5) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 283 21.01.2023 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 20-4-1 (2) Brazylia Claudio Silva (14-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Aspinall vs. Blaydes 23.07.2022 Anglia Londyn
Przegrana 19-4-1 (2) Stany Zjednoczone Tim Means (31-12-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Gane vs. Volkov 26.06.2021 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 19-3-1 (2) Stany Zjednoczone Daniel Rodriguez (13-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 255 21.11.2020 Stany Zjednoczone Las Vegas
Nieodbyta 18-3-1 (2) Kanada Jesse Ronson (21-10) No contest (zmiana werdyktu) 1 2:48 UFC on ESPN: Whittaker vs. Till 25.07.2020 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Pierwotne zwycięstwo Ronsona przez poddanie (duszenie zza pleców). Werdykt zmieniony po tym, jak Ronson uzyskał pozytywny wynik testu na metandienon[7].
Wygrana 18-3-1 (1) Brazylia Alex Oliveira (20-7-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on ESPN+ 18: Hermansson vs. Cannonier 28.09.2019 Dania Kopenhaga Powrót do UFC
Nieodbyta 17-3-1 (1) Anglia Ross Houston (8-0) No contest 3 2:05 Cage Warriors Fighting Championship 106 29.06.2019 Anglia Londyn Pojedynek unifikacyjny pasy mistrzowskie Cage Warriors w wadze półsredniej
Wygrana 17-3-1 Francja Alex Lohore (17-3) TKO (ciosy pięściami) 4 2:47 Cage Warriors Fighting Championship 103 09.03.2019 Dania Kopenhaga Zdobył tymczasowe mistrzostwo Cage Warriors w wadze półsredniej. Main Event
Wygrana 16-3-1 Irlandia Philip Mulpeter (9-5) TKO(ciosy) 3 3:32 Cage Warriors Fighting Championship 100 08.12.2018 Walia Cardiff
Wygrana 15-3-1 Włochy Roberto Allegretti (6-0) Poddanie (duszenie za pleców) 2 0:50 Cage Warriors Fighting Championship 96 01.09.2018 Anglia Liverpool
Przegrana 14-3-1 Brazylia Carlo Pedersoli Jr. (9-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Cage Warriors Fighting Championship 93 28.04.2018 Szwecja Göteborg Main Event
Przegrana 14-2-1 Niemcy Peter Sobotta (15-5-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Arlovski vs Barnett 03.09.2016 Niemcy Hamburg
Przegrana 14-1-1 Stany Zjednoczone Zak Cummings (18-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Rothwell vs. dos Santos 16.04.2016 Chorwacja Zagrzeb
Remis 14-0-1 Anglia Darren Till (13-0) Remis (większościowy) 3 5:00 UFC Fight Night: Holohan vs. Smolka 24.10.2015 Irlandia Dublin Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 14-0 Brazylia Elizeu Zaleski dos Santos (14-4) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Condit vs. Alves 30.05.2015 Brazylia Goiânia Debiut w UFC
Wygrana 13-0 Norwegia Mohsen Bahari (8-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 Cage Warriors Fighting Championship 74 15.11.2014 Anglia Londyn Obronił pas mistrza Cage Warriors w wadze półśredniej
Wygrana 12-0 Ukraina Serhej Czuryłow (15-1) TKO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami) 4 2:19 Cage Warriors Fighting Championship 66 22.03.2014 Dania Ballerup Debiut w Cage Warriors. Zdobył pas mistrza Cage Warriors w wadze półśredniej
Wygrana 11-0 Dania Morten Djursaa (12-4) TKO (ciosy pięściami) 1 0:27 European MMA 6 – The Real Deal 26.09.2013 Dania Brøndby Zdobył pas mistrza European MMA w wadze półśredniej
Wygrana 10-0 Chorwacja Ivica Trušček (20-17) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 World Kickboxing Network – Valhalla: Battle of the Vikings 09.03.2013 Dania Aarhus
Wygrana 9-0 Chorwacja Ivica Trušček (19-11) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Royal Arena 2 31.08.2012 Dania Brøndby
Wygrana 8-0 Włochy Cristian Brinzan (2-2) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 2 4:45 Fighter Gala 25 12.05.2012 Dania Frederiksberg Obronił pas mistrza Fighter Gala w wadze półśredniej
Wygrana 7-0 Hiszpania Acoidan Duque (8-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Royal Arena 1 10.03.2012 Dania Brøndby
Wygrana 6-0 Finlandia Glenn Sparv (4-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Cage Fight Live 2 19.11.2011 Dania Herning
Wygrana 5-0 Litwa Mindaugas Baranauskas (5-2) TKO (ciosy pięściami) 1 1:22 Fighter Gala 23 – Cage Fight 01.10.2011 Dania Kopenhaga Zdobył pas mistrza Fighter Gala w wadze półśredniej
Wygrana 4-0 Holandia Raymond Jarman (13-16-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:08 Fighter Gala 17 – House of Pain 13.11.2010 Dania Odense
Wygrana 3-0 Litwa Raimondas Sinica (2-2) TKO (ciosy pięściami) 1 0:06 Fighter Gala 16 – Bad Boys 01.10.2010 Dania Helsingør
Wygrana 2-0 Czechy Jaroslav Poborský (11-23) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Fighter Gala 13 – Raw 17.04.2010 Dania Kopenhaga
Wygrana 1-0 Holandia Laurens-Jan Thijssen (2-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 2:35 Fighter Gala – Fight Night 5 06.03.2010 Dania Sønderborg Debiut w zawodowym MMA

[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sherdog.com, Nicolas [online], Sherdog [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  2. a b Cage Warriors 66 results: Nicolas Dalby stops Churilov with head kick to win title [online], MMA Junkie, 22 marca 2014 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  3. Nicolas Dalby | UFC [online], www.ufc.com, 14 września 2018 [dostęp 2023-01-22] (ang.).
  4. Scott Harris, The Beaten Path: Nicolas Dalby, UFC's 2nd Danish Fighter, Embraces Inner Nerd [online], Bleacher Report [dostęp 2023-01-22] (ang.).
  5. Nicolas Dalby Hoping to Continue Rise at Cage Warriors 66 - Fight Network [online], web.archive.org, 12 czerwca 2015 [dostęp 2023-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-12].
  6. Jorden Curran, Nicolas Dalby explains why he was forced out of karate dojo [online], MMA Plus, 11 listopada 2014 [dostęp 2023-01-22] (ang.).
  7. UFC welterweight Jesse Ronson gets 20-month USADA suspension after failed drug test, win overturned (updated), „MMA Fighting” [dostęp 2022-11-06] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]