Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
24 grudnia 1975 |
Kraj produkcji | |
Język |
polski |
Czas trwania |
56 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Niespotykanie spokojny człowiek – polski telewizyjny film komediowy z 1975 roku w reżyserii Stanisława Barei.
Był to jedyny film telewizyjny w dorobku Stanisława Barei, polskiego mistrza filmu komediowego.
Zdjęcia do filmu zrealizowano w Zgierzu, w województwie łódzkim[1][2] (Zakłady Przemysłu Odzieżowego „Zeta” przy ul. 1 Maja, Urząd Stanu Cywilnego przy ul. 1 Maja 5, jednostka wojskowa przy ul. Piątkowskiej 83).
Stanisław Włodek jest rolnikiem, który po II wojnie światowej przywędrował z zabużańskiej wsi na Ziemie Odzyskane, gdzie założył gospodarstwo rolne. Mawia o sobie: „Ze mnie niespotykanie spokojny człowiek”. Po latach przychodzi mu desperacko walczyć o to, by jego jedyny syn Tadeusz nie wywędrował do miasta, lecz przejął po nim schedę.
Odbywający w mieście zasadniczą służbę wojskową Tadeusz zakochał się w robotnicy z fabryki włókienniczej i planuje ślub. Stanisław, człowiek złotego serca i wielkiej porywczości, postanawia nie dopuścić do małżeństwa. Po serii perypetii wyjaśnia się, że młodzi planują życie „na gospodarstwie” i dochodzi do ślubu oraz wesela, na które Stanisław zaprasza pasażerów własnoręcznie uprowadzonego autobusu międzymiastowego.