Nurarihyon

Nurarihyon z "Gazu Hyakki Yakō" autorstwa Sekiena Toriyamy

Nurarihyon (jap. ぬらりひょん) lub Nūrihyon (jap. ぬうりひょん) - mityczna istota-straszydło, występująca w japońskim folklorze, często uważana za przywódcę yōkai. Legenda o niej pochodzi z prefektury Wakayama, ale czasem uważa się, że pochodzi od ducha-potwora o imieniu Umi-bōzu, żyjącego w morzu, w prefekturze Okayama.

Nurarihyon najczęściej przedstawiany jest jako stary mężczyzna ubrany w kesa. Według wierzeń ludowych, istota ta potrafiła bez żadnych problemów wedrzeć się do czyjegoś domu, gdy domownicy przebywali poza jego obszarem, bądź byli zajęci pracą, po czym siadała u brzegu stołu i zaczynała pić herbatę[1]. Dzięki swojemu ludzkiemu wyglądowi, często była mylona ze zwykłym człowiekiem dzięki czemu mogła swobodnie się przemieszczać po obszarach zaludnionych.

Nurarihyon w kulturze

[edytuj | edytuj kod]
  • Nurarihyon jest czarnym charakterem mangi autorstwa Shigeru Mizuki - GeGeGe no Kitarō oraz pojawia się jako główny przeciwnik w 3., 4. i 5. serii tego anime.
  • Nurarihyon pojawił się również w filmie akcji, związanym z anime Kitarō (Curse of the Year Old Song 1000), aktorem grającym japońską istotę był Ken Ogata.
  • W mandze Hell Teacher Nube, Nurarihyon jest bogiem ludzi odwiedzających domy. Często przychodzi do domu Miki i ma zamiar zostać w nim, lecz w końcu odchodzi, gdy kamidana sprawia, że się uśmiechnął.
  • Manga Nurarihyon no Mago, opowiada o przygodach wnuka Nurarihyona.
  • Mityczna istota jest jednym z przeciwników w Osace z serii Gantz autorstwa Hiroya Oku.[1]
  • Nurarihyon pojawia się jako boss yōkai w pierwszym odcinku serii Ninja Sentai Kakuranger.
  • Nurarihyon jest grany przez Kiyoshirō Imawano w filmie Takashiego Miike - The Great Yokai War z 2005 roku.
  • Azuki Rousai z serii Basilisk przypomina legendarnego stwora, z powodu swojego wieku oraz dużej głowy o kształcie dyni.
  • Jellicent, pokemon wprowadzony w serii Pokémon Black and White był wzorowany na micie o Nurarihyon.
  • Przywódca Hyakki Yakō nazywany jest Nurarihyon.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Hiroya Oku: Gantz rozdział 264 str 28.