Oblężenie Grudziądza
| wojny napoleońskie IV koalicja antyfrancuska | |||
 Mapa oblężenia Grudziądza w 1807 roku | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium |
Prusy (Zabór pruski), dzisiejsze woj. kujawsko-pomorskie | ||
| Wynik |
zwycięstwo Prusaków[1] | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1796  | |||
 53°29′33″N 18°46′34″E/53,492500 18,776111
| |||
Oblężenie Grudziądza (niem. Belagerung von Graudenz, fr. Siège de Graudenz) – oblężenie z okresu wojen napoleońskich trwające od 22 stycznia do 11 grudnia 1807 roku. W ramach czwartej koalicji antyfrancuskiej pruska twierdza Grudziądz w Prusach Zachodnich została oblężona przez siły Cesarstwa Francuskiego i jego sojuszników. Garnizon, dowodzony przez generała Wilhelma René de l’Homme de Courbière, wytrzymał blokadę i oblężenie przez około 11 miesięcy, długo po formalnym pokoju w Tylży. Francuzi zrezygnowali z oblężenia po określeniu granic między Prusami a nowo powstałym Księstwem Warszawskim. Grudziądz pozostawał w granicach Prus aż do I wojny światowej.
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W 1814 roku na terenie cytadeli wybudowano nieistniejący dziś pomnik ku czci jej byłego komendanta Courbiere'a. Budowę monumentu sfinansował król Prus Fryderyk Wilhelm III, a zaprojektowany został przez niemieckiego architekta Karla Friedricha Schinkla[3][4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Bodart 1908 ↓, s. 385.
- ↑ a b Fischer 1907 ↓, s. 54.
- ↑ Zbigniew Otremba, Grudziądz Kronika Miasta, Gdańsk: REGNUIM, 2007, s. 213, ISBN 978-83-920686-1-7 (pol.).
- ↑ Jerzy Domasłowski, Zapomniany pomnik, „Spotkania z Zabytkami”, ISSN 0137-222X, R. 22, 1998, nr 7, s. 36–38
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gaston Bodart: Militär-historisches Kriegs-Lexikon (1618-1905). 1908. [dostęp 2021-06-23]. (niem.).
- Paul Fischer: Feste Graudienz 1807 unter Gouverneur de Courbiere - Geschichte der Blockade und Belagerung. Grudziądz: Verlag Arnold Kriedte, 1907. (niem.).
- Rajmund Bergel: Oblężenie twierdzy grudziądzkiej w r. 1807. Grudziądz: 1922, s. 16. (pol.).
- Paul-Jean Foucart: Campagne de Pologne. Novembre-décembre 1806 - janvier 1807 (Pultusk et Golymin) d'apres les Archives de la Guerre. Paryż: 1882, s. 76-78. (fr.).
- Wolfgang Gülich: Die sächsische Armee zur Zeit Napoleons. Lipsk: Sax-Verlag, 2006, s. 320. ISBN 978-3-934544-77-2. (niem.).
- Eduard von Höpfner: Der Krieg von 1806 und 1807 : ein Beitrag zur Geschichte der preussischen Armee. T. 2 Bd. 4, Der Feldzug von 1807. Berlin: 1855, s. 396. (niem.).
- Hieronim Kroczyński: Wojsko Polskie na Pomorzu Zachodnim i Krajnie w 1807. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwo Obrony Narodowej, 1990, s. 271. ISBN 978-83-11-07720-1. (pol.).
- Jerzy Krzyś: Udział Polaków w walkach pod Grudziądzem w 1807 roku. T. XII: Rocznik Grudziądzki. 1996, s. 25-48. (pol.).
- Oscar von Lettow-Vorbeck: Der Krieg Von 1806 Und 1807 V4. Berlin: 1896, s. 498. (niem.).
- Jadwiga Nadzieja: Od jakobina do księcia namiestnika. Katowice: Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, 1988, s. 300. ISBN 978-83-216-0682-8. (pol.).
- Adam Mieczysław Skałkowski: O cześć imienia polskiego. Warszawa: 1908, s. 370. ISBN 978-83-788-9314-1. (pol.).
- Digby Smith: The Greenhill Napoleonic Wars Data Book. Londyn: 1998, s. 592. ISBN 978-1853672767. (ang.).
- Janusz Staszewski: Źródła wojskowe do dziejów Pomorza w czasach Księstwa Warszawskiego. Toruń: 1933. (pol.).
- Marek Tarczyński: Generał zapomniany. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza historia, 1988, s. 250. (pol.).