Olaf Prenzler

Olaf Prenzler
Ilustracja
Olaf Prenzler zdobywa mistrzostwo NRD na 200 m w 1978
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1958
Käsdorf

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Mistrzostwa Europy
złoto Ateny 1982 bieg na 200 m
srebro Praga 1978 bieg na 200 m
srebro Praga 1978 sztafeta 4 × 100 m
srebro Ateny 1982 sztafeta 4 × 100 m
srebro Stuttgart 1986 sztafeta 4 × 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Pireus 1985 bieg na 200 m
Zawody Przyjaźń-84
brąz Moskwa 1984 bieg na 200 m
Mistrzostwa Europy juniorów
srebro Donieck 1977 bieg na 100 m

Olaf Prenzler (ur. 2 kwietnia 1958 w Käsdorf[1]) – niemiecki lekkoatleta sprinter reprezentujący NRD, mistrz Europy.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

Prenzler rozpoczął karierę międzynarodową od zdobycia srebrnego medalu w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1977 w Doniecku[2]. Podczas mistrzostw Europy seniorów w 1978 w Pradze wywalczył dwa srebrne medale: w biegu na 200 metrów (za Pietro Menneą) i w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła w składzie: Manfred Kokot, Eugen Ray, Prenzler i Alexander Thieme)[3]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu odpadł w półfinale biegu na 60 metrów[4]. Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie odpadł w półfinale biegu na 200 metrów[1]. 9 lipca 1982 sztafeta 4 × 100 metrów w składzie Thomas Schröder, Detlef Kübeck, Prenzler i Frank Emmelmann ustanowiła wynikiem 38,29 s rekord NRD, który do 2012 był rekordem Niemiec[5].

Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach Prenzler zdobył dwa medale: złoty w biegu na 200 metrów i srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła w składzie: Kübeck, Prenzler, Thomas Munkelt i Frank Emmelmann). Zajął również 6. miejsce w finale biegu na 100 metrów[6].

Reprezentacja NRD zbojkotowała letnie igrzyska olimpijskie w 1984 w Los Angeles. Na alternatywnych zawodach Przyjaźń-84 w Moskwie Prenzler zajął 3. miejsce na 200 metrów[7].

Na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie zajął 2. miejsce w biegu na 200 metrów[8]. Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Schröder, Steffen Bringmann, Prenzler i Emmelmann). Indywidualnie był siódmy w finale biegu na 200 metrów[9].

Prenzler był mistrzem NRD na 100 metrów w 1979 i wicemistrzem w 1982[10]. Na 200 metrów był mistrzem w 1978 i 1983, wicemistrzem w 1979, 1980, 1985, 1986 i 1988, a także brązowym medalistą w 1981[11]. Zdobył również mistrzostwo NRD w sztafecie 4 × 100 metrów w 1981 i 1985 oraz wicemistrzostwo w 1978[12]. W hali był wicemistrzem NRD na 60 metrów w 1979 oraz brązowym medalistą w 1985[13], a także mistrzem na 200 metrów w latach 1985-1987[14].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 60 metrów (hala) 24 lutego 1979, Wiedeń 6,75
bieg na 100 metrów 13 czerwca 1979, Drezno 10,28
bieg na 100 metrów (hala) 7 lutego 1979, Berlin 10,43
bieg na 200 metrów 9 września 1982, Ateny 20,46
bieg na 200 metrów (hala) 2 marca 1985, Pireus 20,81

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Olaf Prenzler [online], olympedia.org [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  2. ↑ European Junior Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-08-24] (ang.).
  3. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553, 557–558 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 455 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 189. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  6. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 561–562, 565–566 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. ↑ Olympic Boycott Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  8. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 482 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 569, 573 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  10. ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (100m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
  11. ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (200m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
  12. ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (4x100m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
  13. ↑ Leichtathletik - DDR - Hallen -Meisterschaften (50-55-60m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
  14. ↑ Leichtathletik - DDR - Hallen -Meisterschaften (200m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Olaf Prenzler, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2010-08-29] (ang.).
Mistrzowie Europy w biegu na 200 metrów