Oonops domesticus | |
Dalmas, 1916 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Oonops domesticus |
Zasięg występowania | |
Oonops domesticus – gatunek pająka z rodziny Oonopidae i podrodziny Oonopinae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1916 roku przez Raymonda C. de Dalmasa[1][2].
Samce osiągają od 1,6 do 1,8 mm, a samice od 1,9 do 2 mm długości ciała[2] (wg innego źródła długość ciała gatunku wynosi od 1,2 do 2 mm[3]). Ubarwienie ciała określane jest jako jasnoczerwone[2] lub różowe[3], przy czym prosoma (głowowtułów) jest ciemniejsza niż opistosoma (odwłok)[2]. Sześcioro owalnych oczu ustawionych jest blisko siebie na szerokości prawie równej szerokości głowowej części karapaksu[3]. Odnóża pierwszej pary różnią się od tych u O. pulcher obecnością pięciu par kolców wentralnych na spodzie goleni[2][3]. Nogogłaszczki samca mają łyżeczkowatą część odsiebną bulbusa[2], a embolus znacznie krótszy i o prościej zbudowanym wierzchołku niż w przypadku O. pulcher[3]. Samica ma niezesklerotyzowane od zewnątrz genitalia[2].
Pająk palearktyczny, znany z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Danii, Niemiec, Szwajcarii, Włoch[2], Polski[2][4], Ukrainy, Rosji i Gruzji[2]. Spotykany cały rok. Najczęściej występuje synantropijnie w budynkach. Zasiedla między innymi biblioteki i stare zbiory muzealne, gdzie poluje na gryzki. Poluje nocą, stosując zarówno powolne skradanie się jak i bardzo szybki bieg. Dzień spędza w kryjówkach. Samice tworzą kilka kokonów jajowych, z których każdy zawiera tylko dwa jaja[2][3].