Oonops pulcher | |||
Templeton, 1835 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Oonops pulcher | ||
Synonimy | |||
| |||
Zasięg występowania | |||
Oonops pulcher – gatunek pająka z rodziny Oonopidae i podrodziny Oonopinae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1835 roku przez Roberta Templetona. Autor ten wyznaczył go gatunkiem typowym rodzaju[1][2].
Samce osiągają od 1,6 do 1,8 mm, a samice od 1,9 do 2,15 mm długości ciała[3] (wg innego źródła długość ciała gatunku wynosi od 1,2 do 2 mm[4]). Ubarwienie ciała określane jest jako jasnoczerwone, jasnoceglaste[3] lub różowe. Sześcioro owalnych oczu ustawionych jest blisko siebie na szerokości prawie równej szerokości głowowej części karapaksu[4]. Odnóża pierwszej pary różnią się od tych u O. domesticus obecnością czterech par kolców wentralnych na spodzie goleni[3][4]. Nogogłaszczki samca mają embolus znacznie dłuższy i o bardziej skomplikowanie zbudowanym wierzchołku niż w przypadku O. domesticus[4]. Samica ma niezesklerotyzowane od zewnątrz genitalia[3].
Pająk palearktyczny, znany z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Norwegii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch[3], Polski[3][5], Ukrainy, Węgier, Bułgarii, południowej Rosji, Azerbejdżanu i Afryki Północnej. Zawleczony na Tasmanię[3]. Występuje w ściółce leśnej, pod kamieniami, pod korą, w starych gniazdach ptaków, mrowiskach, czasami w sieciach pająków, np. sidliszy i noroszy, a także we wnętrzach budynków[3][4]. W warunkach naturalnych spotykany jest od wiosny do jesieni[4], zaś w synantropijnych przez cały rok[3]. Poluje nocą, stosując zarówno powolne skradanie się jak i bardzo szybki bieg. Dzień spędza w kryjówkach. Samice tworzą kilka kokonów jajowych, z których każdy zawiera tylko dwa jaja[4].