wieś | |
Kościół św. Sebastiana w Orłowcu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
450-550[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
71[3] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-540[4] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0853168 |
Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°23′15″N 16°51′25″E/50,387500 16,856944[1] |
Orłowiec (niem. Schönau bei Bad Landeck) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Pierwsze wzmianki o Orłowcu pochodzą z 1346 roku[5]. W XV wieku wieś przeszła na własność rodziny von Pannvitzów i należała do nich do wojny trzydziestoletniej[5]. Szkołę katolicką wzmiankowano po raz pierwszy w 1789 roku, a wolne sędziostwo w roku 1830[6]. W 1840 roku w miejscowości istniały dwa młyny wodne, wytwórnia potażu, browar i tartak[5]. W XIX wieku rozwinął się nieco w Orłowcu lokalny przemysł, rzemiosło i handel[6]. Wieś pozostawała średniej wielkości miejscowością, w której największą liczbę ludności odnotowano w 1867 roku (588 osób)[6]. W drugiej połowie XIX wieku Orłowiec stał się wsią turystyczną, gdyż wiodły przezeń szlaki na Jawornik Wielki i na Przełęcz Różaniec[6]. W okresie międzywojennym wzniesiono w Orłowcu budynek straży granicznej[5]. Po 1945 roku początkowo był niewielką wsią rolniczą, w następnych latach zaczęła odradzać się funkcja letniskowa[2]. W 1978 roku było tu 27 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba spadła do 16[2].
Miejscowość liczy 71 mieszkańców (31.03.2011 r.)[3].
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[7]:
Przez Orłowiec przechodzi szlak turystyczny[8]: & czerwony Główny Szlak Sudecki z Lądka Zdroju do Złotego Stoku.