Otakar Ostrčil

Otakar Ostrčil
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1879
Praga

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1935
Praga

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Multimedia w Wikimedia Commons

Otakar Ostrčil (ur. 25 lutego 1879 w Pradze, zm. 20 sierpnia 1935 tamże[1]) – czeski kompozytor i dyrygent.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1897–1901 odbył studia filologiczne na Uniwersytecie Karola[1]. Uczył się prywatnie gry na fortepianie u Adolfa Mikeša (1893–1895) i kompozycji u Zdenka Fibicha (1895–1900)[1][2]. Od 1908 do 1922 roku prowadził w Pradze amatorski zespół Orchestrální sdružení, z którym wykonywał dzieła współczesnych kompozytorów czeskich[1][2]. W latach 1914–1918 był dyrygentem opery Teatru na Vinohradach[1]. Od 1919 roku był kierownikiem artystycznym[1], a od 1920 roku jako następca Karela Kovařovica także dyrygentem opery Teatru Narodowego w Pradze[1][2]. W latach 1924–1933 pełnił funkcję prezesa towarzystwa muzyki współczesnej[1]. Od 1926 do 1929 roku był wykładowcą dyrygentury w Konserwatorium Praskim[1][2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

W swojej twórczości kontynuował tradycje romantyczne w muzyce czeskiej, wzbogacając swój język dźwiękowy także o elementy modernistyczne[2]. Jako dyrygent utrzymywał działalność teatrów operowych na wysokim poziomie, prezentując opery współczesnych kompozytorów czeskich takich jak Leoš Janáček, Otakar Zich czy Otakar Jeremiáš, a także przywracając na sceny zapomniane już dzieła twórców XIX-wiecznych[1]. Był propagatorem awangardy muzycznej, wykonywał m.in. mało znane ówcześnie w Czechach utwory Gustava Mahlera[1]. Poprowadził czeskie premiery Peleasa i Melisandy Claude’a Debussy’ego, Pietruszki Igora Strawinskiego (1925), Wozzecka Albana Berga (1926) i Króla Rogera Karola Szymanowskiego (1932)[1].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Selská slavnost (1898)
  • Suita G-dur (1898)
  • poemat symfoniczny Pohádka o Šemiku (1899)
  • Symfonia A-dur (1905)
  • Impromptu (1911)
  • Suita c-moll (1912)
  • Sinfonietta (1921)
  • poemat symfoniczny Léto (1925–1926)
  • wariacje symfoniczne Křízová cesta (1928)

Utwory kameralne

  • Kwartet smyczkowy H-dur (1899)
  • Sonatina na altówkę, skrzypce i fortepian (1925)

Opery

  • Vlasty skon (1900–1903, wyst. Praga 1904)
  • Kunálovy oči (wyst. Praga 1908)
  • Poupě (1909–1910, wyst. Praga 1911)
  • Legenda z Erinu (1913–1919, wyst. Brno 1921)
  • Honzovo královstvi (1928–1933, wyst. Brno 1934)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 231–232. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2675. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]