| Ozarchaea | |
| Rix, 2006 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Ozarchaea |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Pararchaea ornata Hickman, 1969 | |
Ozarchaea – rodzaj pająków z infrarzędu Araneomorphae i rodziny Malkaridae. Zalicza się do niego 16 opisanych gatunków. Zamieszkują krainę australijską, głównie Australię.
Pająki o ciele długości od 1,4 do 2,5 mm, różnorodnie ubarwionym. Kształt karapaksu jest zaokrąglony w widoku grzbietowym i rombowaty w widoku bocznym. Jego części głowowa i tułowiowa są dobrze wyodrębnione. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Oczy bocznych par są perłowobiałe i stykają się. Oczy pary tylno-środkowej są perłowobiałe, szeroko rozstawione i znacznie oddalone od ciemnych oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają na przedniej krawędzi trzy grupy tęgich zębów. W grupie PTA jest ich pięć lub sześć i stykają się one z pazurem jadowym. W grupie PTB zębów jest od jednego do trzech, a w grupie PTC trzy. Samce niektórych gatunków mają na szczękoczułkach listewki służące strydulacji. Warga dolna jest szersza niż długa, trójkątna w zarysie. Niewiele dłuższe niż szerokie sternum ma stępiony wierzchołek. Odnóża pierwszej pary mają na tylno-bocznej powierzchni uda zakrzywiony rządek ząbków. Kolejność odnóży od pary najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III[1].
Opistosoma (odwłok) w widoku od góry jest podługowato-owalna. U samców w większości przypadków na grzbietowej powierzchni okrągłe do owalnego skutum, które zlane może być z przednim sklerytem. W rejonie postepigastrycznym obecne są skleryty, duże u samców, a małe u samic. Występują trzy pary dobrze wykształconych kądziołków przędnych. Tylna para przetchlinek leży tuż przed stożeczkiem, u samca otoczona jest sklerytem kądziołków, a u samicy osobnym sklerytem[1].
Nogogłaszczki samca cechują się łyżkowatym cymbium oraz dużym bulbusem z kolczastym embolusem wyrastającym u jego nasady i zakrzywiającym się wokół jego przedniej krawędzi. Paracymbium ma wyrostek wewnętrzny zakręcony i zwrócony dystalnie, a brzuszny wyrostek zewnętrzny zaopatrzony w równoległe rzędy listewek. Ponad bulbusem leży zesklerotyzowana, urzeźbiona płytka dystalna z dużą flanką i wykształconą w konduktor odsiebną apofizą. Samica ma płytkę płciową zaopatrzoną w parę grubościennych zbiorników nasiennych, od których to po jednym przewodzie zapładniającym wiedzie do jamy torebki kopulacyjnej[1].
Zwierzęta te są endemitami krainy australijskiej. O. forsteri występuje endemicznie na Nowej Zelandii, zaś pozostałe gatunki w Australii. Spośród nich dwa gatunki są endemitami Tasmanii, natomiast pozostałe żyją na kontynencie. Podawane były z Queensland, Nowej Południowej Walii i Australii Zachodniej[2][1].
Rodzaj ten wprowadzony został w 2006 roku przez Michaela Rixa[1][2], który jego gatunkiem typowym ustanowił Pararchaea ornata. Rodzaj zaliczony został wówczas do Pararchaeidae[1]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy na podstawie wyników analizy filogenetycznej przenieśli go do rodziny Malkaridae[3].
Do rodzaju tego zalicza się 16 opisanych gatunków[2]: