Panajotis Rumeliotis

Panajotis Rumeliotis
Παναγιώτης Ρουμελιώτης
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1947
Suez

Zawód, zajęcie

polityk, ekonomista

Alma Mater

École des hautes études en sciences sociales

Stanowisko

minister handlu (1987), minister ekonomii narodowej (1987–1989), poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji (1989–1994)

Partia

Ogólnogrecki Ruch Socjalistyczny

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP

Panajotis (Takis) Rumeliotis (gr. Παναγιώτης Ρουμελιώτης; ur. 19 kwietnia 1947 w Suezie) – grecki polityk i ekonomista, bankier, eurodeputowany III kadencji, w latach 1987–1989 minister.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn greckiego przedsiębiorcy osiadłego w Egipcie. W 1970 ukończył studia w École des hautes études en sciences sociales. Rok później uzyskał doktorat z ekonomii na Université Panthéon-Sorbonne, a w 1978 tzw. doctorat d'Etat z ekonomii i socjologii na Université Paris-Panthéon-Assas[1]. Pracował jako wykładowca na Sorbonie, a także w greckich uczelniach Uniwersytecie Panteion i Uniwersytecie w Pireusie. Został prezesem think tanku Institut de prospective économique du monde méditerranéen, a także badaczem w KEPE, centrum badań ekonomicznych założonym przez Andreasa Papandreu. Opublikował również kilka książek[2].

Zaangażował się w działalność Ogólnogreckiego Ruchu Socjalistycznego jako doradca ds. ekonomicznych. Po dojściu PASOK do władzy zajmował stanowiska sekretarza generalnego (1981) i wiceministra (1981–1982) w resorcie koordynacji, wiceministra finansów (1982–1983) i ekonomii narodowej (1984–1987). Od lutego 1987 kierował ministerstwem handlu, następnie od listopada 1987 do lipca 1989 ministerstwem ekonomii narodowej[3]. W 1988 był prezesem ECOFIN. W 1989 wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego, gdzie przystąpił do frakcji socjalistycznej[4]. W kolejnych latach pracował jako obserwator na Bałkanach z ramienia Rady Unii Europejskiej, a także konsultant i negocjator w ramach Paktu Stabilności dla Europy Południowo-Wschodniej. Był także urzędnikiem ministerstwa koordynacji i doradcą prezesa Banku Grecji[2], a od marca 2010 do listopada 2011 reprezentantem Grecji w Międzynarodowym Funduszu Walutowym. W 2011 wymieniano w mediach jego nazwisko jako potencjalnego premiera Grecji[5]. W kolejnych latach był wiceprezesem Banku Pireus i szefem rady dyrektorów portu lotniczego Ateny. Od 2016 do 2019 pozostawał prezesem Banku Attika, jednak zrezygnował ze stanowiska ze względu na krytykę zarządzania ze strony organów nadzorczych[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony m.in. Orderem Narodowy Zasługi III klasy, Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej III klasy oraz Orderem Zasługi Wielkiego Księstwa Luksemburga[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Panayotis Roumeliotis. parltrack.org. [dostęp 2022-10-18]. (ang.).
  2. ↑ a b c Panagiotis Roumeliotis. idis.gr. [dostęp 2022-10-18]. (ang.).
  3. ↑ Greece: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2022-10-18]. (ang.).
  4. ↑ Panayotis Roumeliotis. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-10-18].
  5. ↑ Έρχεται στην Ελλάδα ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης. news247.gr, 7 listopada 2011. [dostęp 2022-10-18]. (gr.).
  6. ↑ Η Τράπεζα της Ελλάδος καθαιρεί αύριο τον Πρόεδρο της Attica Bank Παναγιώτη Ρουμελιώτη. banks.com.gr, 7 marca 2019. [dostęp 2022-10-18]. (gr.).