Pełne imię i nazwisko |
Patricio Rodolfo Rubio Pulgar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1989 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
10 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Patricio Rodolfo „Pato” Rubio Pulgar (ur. 18 kwietnia 1989 w Santiago) – chilijski piłkarz występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik meksykańskiego Querétaro.
Rubio pochodzi ze stołecznego Santiago de Chile i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego klubu CSD Colo-Colo, do której dołączył w wieku ośmiu lat. Do pierwszej drużyny został włączony jako siedemnastolatek przez argentyńskiego szkoleniowca Claudio Borghiego i w chilijskiej Primera División zadebiutował 22 listopada 2006 w przegranym 1:4 spotkaniu z Cobresalem. Już w swoim premierowym, jesiennym sezonie Clausura 2006 zdobył ze swoim zespołem mistrzostwo Chile, a także dotarł do finału drugich co do ważności rozgrywek południowoamerykańskiego kontynentu – Copa Sudamericana. Wobec olbrzymiej konkurencji w linii ataku (o miejsce w składzie rywalizował z graczami takimi jak Humberto Suazo, Héctor Mancilla czy Alexis Sánchez) pełnił jednak wyłącznie rolę głębokiego rezerwowego i bezpośrednio po tytule udał się na wypożyczenie do niżej notowanej ekipy CD Ñublense z siedzibą w Chillán. Tam przez rok nie wystąpił jednak w żadnym spotkaniu, zaś po powrocie do Colo-Colo wciąż okazjonalnie pojawiał się na boiskach, tym razem będąc alternatywą dla Lucasa Barriosa. W tej roli w sezonie Clausura 2008 wywalczył kolejne mistrzostwo kraju.
Wiosną 2009 Rubio – razem ze swoim kolegą klubowym Nicolásem Millánem – przeniósł się do argentyńskiego trzecioligowca, borykającego się z problemami finansowymi Club Rivadavia z miasta Lincoln, gdzie bez większych sukcesów spędził półtora roku. W późniejszym czasie powrócił do ojczyzny, zostając graczem występującego na trzecim szczeblu rozgrywek klubu Deportes Iberia, skąd po sześciu miesiącach przeszedł do innego trzecioligowca – amatorskiego wówczas AC Barnechea. Tam z miejsca został najważniejszym zawodnikiem drużyny; w sezonie 2011 triumfował z nią w rozgrywkach Tercera División, notując historyczny, pierwszy w dziejach klubu awans na zaplecze najwyższej klasy rozgrywkowej, zaś on sam został uhonorowany nagrodą dla najlepszego amatorskiego piłkarza roku w Chile. W barwach Barnechei spędził jeszcze sześć miesięcy w drugiej lidze, zostając jej królem strzelców w wiosennym sezonie Apertura 2012 z szesnastoma golami na koncie, zaś ogółem występował w tym zespole przez półtora roku i jest uznawany za jednego z najbardziej zasłużonych piłkarzy jego historii.
W lipcu 2012 Rubio podpisał umowę z występującą w najwyższej klasie rozgrywkowej stołeczną drużyną Unión Española, w celu zastąpienia w niej Emanuela Herrery. W jej barwach od razu wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie, szybko zostając jedną z największych gwiazd ligi chilijskiej. Premierowego gola w pierwszej lidze strzelił 7 lipca 2012 w zremisowanej 3:3 konfrontacji z Audax Italiano, natomiast podczas wiosennych rozgrywek Transición 2013 zanotował z ekipą prowadzoną przez José Luisa Sierrę trzecie w swojej karierze mistrzostwo Chile. W tym samym roku wywalczył również z Uniónem krajowy superpuchar – Supercopa de Chile, zaś w sierpniu 2013 za sumę 1,6 miliona dolarów przeszedł do krajowego giganta – stołecznego zespołu Universidad de Chile. W jesiennym sezonie Apertura 2014 zanotował z nim swój czwarty tytuł mistrzowski, zaś łącznie w barwach Universidadu spędził półtora roku jako najskuteczniejszy zawodnik ekipy i czołowy strzelec ligi.
Wiosną 2015 Rubio wyjechał do Meksyku, za sumę pięciu milionów dolarów zostając graczem tamtejszej drużyny Querétaro FC. W Liga MX zadebiutował 16 stycznia 2015 w wygranym 1:0 meczu z Universidadem de Guadalajara, zaś pierwszą bramkę zdobył 13 lutego tego samego roku w przegranym 1:2 pojedynku z Cruz Azul. Już w swoim pierwszym, wiosennym sezonie Clausura 2015 zanotował z Querétaro wicemistrzostwo Meksyku, jednak on sam nie spełnił pokładanych w nim nadziei, nie potrafiąc wywalczyć sobie pewnej pozycji w pierwszej jedenastce. Wobec tego już po upływie pół roku wrócił do ojczyzny, udając się na wypożyczenie do swojego poprzedniego zespołu – Universidadu de Chile. Jeszcze w tym samym roku zdobył z ekipą prowadzoną przez Martína Lasarte zarówno puchar kraju – Copa Chile, jak i superpuchar Chile. Tym razem występował w Universidadzie rok, lecz mimo regularnych występów nie potrafił odzyskać strzeleckiej skuteczności.
Po powrocie do Querétaro, w jesiennym sezonie Apertura 2016, Rubio wywalczył z tą drużyną puchar Meksyku – Copa MX.
W seniorskiej reprezentacji Chile Rubio zadebiutował za kadencji argentyńskiego selekcjonera Jorge Sampaolego, 19 stycznia 2013 w wygranym 3:0 meczu towarzyskim z Haiti, w którym strzelił również swojego premierowego gola w kadrze narodowej.
Klub | Sezon | Kraj | Rozgrywki | Liga | Puchar kraju | Międzynarodowe | Ogółem | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||||||||
Unión Española (rez.) | 2012 | Segunda División | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | ||||||||
Ogółem (rezerwy) | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | ||||||||||
Colo-Colo | 2006 | Primera División | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | ||||||||
Ñublense | 2007 | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | |||||||||
Colo-Colo | 2008 | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | |||||||||
Rivadavia | 2009–2010 | Argentino A | 18 | 5 | — | — | 18 | 5 | ||||||||
Deportes Iberia | 2010 | Segunda División | 21 | 5 | — | — | 21 | 5 | ||||||||
Barnechea | 2011 | 11 | 7 | — | — | — | 11≤ | 7≤ | ||||||||
2012 | Primera B | 19 | 16 | — | — | 19 | 16 | |||||||||
Unión Española | Primera División | 23 | 10 | 8 | 2 | — | 31 | 12 | ||||||||
2013 | 17 | 8 | 4 | 3 | — | 21 | 11 | |||||||||
U de Chile | 2013–2014 | 32 | 17 | — | CS + CL | 9 | 1 | 41 | 18 | |||||||
2014–2015 | 17 | 11 | 2 | 0 | — | 19 | 11 | |||||||||
Querétaro | Liga MX | 13 | 1 | 7 | 2 | — | 20 | 3 | ||||||||
U de Chile | 2015–2016 | Primera División | 26 | 5 | 11 | 2 | CL | 2 | 0 | 39 | 7 | |||||
Querétaro | 2016–2017 | Liga MX | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | ||||||||
Ogółem | ||||||||||||||||
Chile | 169 | 79 | 25≤ | 7≤ | CS + CL | 11 | 1 | 205≤ | 87≤ | |||||||
Argentyna | 18 | 5 | — | — | 18 | 5 | ||||||||||
Meksyk | 13 | 1 | 7 | 2 | — | 20 | 3 | |||||||||
Ogółem | 200 | 85 | 32≤ | 9≤ | CS + CL | 11 | 1 | 243≤ | 95≤ |
Reprezentacja | Kraj | Rok | Towarzysko | Eliminacje | Turnieje | Ogółem | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | |||||||
Chile | 2013 | 3 | 1 | — | — | 3 | 1 | ||||||||
Ogółem | 3 | 1 | — | — | 3 | 1 |