Patrik Järbyn

Patrik Järbyn

Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1969 Borås
Klub	Åre SLK
Wzrost	182 cm
Debiut w PŚ	5.12 1992. Val d’Isère (27. miejsce – supergigant)
Pierwsze punkty w PŚ	5.12 1992, Val d’Isère (27. miejsce – supergigant)
Pierwsze podium w PŚ	8.03 1998, Kvitfjell (2. miejsce – supergigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Mistrzostwa świata srebro Sierra Nevada 1996 Supergigant srebro Åre 2007 Drużynowo brąz Åre 2007 Zjazd
Strona internetowa

Patrik Järbyn (ur. 16 kwietnia 1969 w Borås) – szwedzki narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 5 grudnia 1992 roku w Val d’Isère, zajmując 27. miejsce w supergigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 8 marca 1998 roku w Kvitfjell, kończąc supergiganta na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Austriaka Hansa Knaußa i Didiera Cuche ze Szwajcarii. Łącznie trzy razy stawał na podium, nie odnosząc żadnego zwycięstwa: 26 listopada 2006 roku w Lake Louise i 19 grudnia 2008 roku w Val Gardena był trzeci w supergigantach. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999, kiedy zajął 22. miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1997/1998 był czwarty w klasyfikacji supergiganta.

Na mistrzostwach świata w Sierra Nevada w 1996 roku wywalczył srebrny medal w supergigancie, rozdzielając dwóch Norwegów: Atle Skårdala i Kjetila André Aamodta. Na rozgrywanych jedenaście lat później mistrzostwach świata w Åre Szwed zajął trzecie miejsce w zjeździe, ulegając tylko Norwegowi Akselowi Lundowi Svindalowi i Janowi Hudecowi z Kanady. Na tych samych mistrzostwach zdobył też brązowy medal w zawodach drużynowych. W 1994 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie jego najlepszym wynikiem było osiemnaste miejsce w supergigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano supergiganta ukończył na szóstej pozycji. W tej samej konkurencji zajął też między innymi jedenaste miejsce na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City (2002) i 29. miejsce podczas igrzysk w Turynie (2006). Brał także udział w igrzyskach w Vancouver w 2010 roku, gdzie zajął 29. miejsce w zjeździe, a supergiganta nie ukończył.

W 2014 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
34.	13 lutego	1994	Lillehammer	Zjazd	1:45,75	+2,30	Tommy Moe
DSQ	15 lutego	1994	Lillehammer	Kombinacja	3:17,53	-	Lasse Kjus
18.	17 lutego	1994	Lillehammer	Supergigant	1:32,53	+1,98	Markus Wasmeier
DNF1	23 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:52,46	-	Markus Wasmeier
DNF2	12 lutego	1998	Nagano	Kombinacja	3:08,06	–	Mario Reiter
10.	13 lutego	1998	Nagano	Zjazd	1:50,11	+1,11	Jean-Luc Crétier
6.	16 lutego	1998	Nagano	Supergigant	1:34,82	+0,90	Hermann Maier
21.	19 lutego	1998	Nagano	Gigant	2:38,51	+5,31	Hermann Maier
18.	10 lutego	2002	Salt Lake City	Zjazd	1:39,13	+1,92	Fritz Strobl
11.	16 lutego	2002	Salt Lake City	Supergigant	1:21,58	+1,82	Kjetil André Aamodt
24.	21 lutego	2002	Salt Lake City	Gigant	2:23,28	+4,38	Stephan Eberharter
33.	12 lutego	2006	Turyn	Zjazd	1:48,80	+4,07	Antoine Dénériaz
24.	18 lutego	2006	Turyn	Supergigant	1:30,65	+1,56	Kjetil André Aamodt
29.	15 lutego	2010	Vancouver	Zjazd	1:54,31	+2,27	Didier Défago
DNF	19 lutego	2010	Vancouver	Supergigant	1:30,34	—	Aksel Lund Svindal

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
9.[1]	8 lutego	1993	Morioka	Kombinacja	34,22 pkt	+55,32 pkt	Lasse Kjus
26.	10 lutego	1993	Morioka	Gigant	2:15,36	+6,39	Kjetil André Aamodt
DNF[2]	11 lutego	1993	Morioka	Zjazd	1:32,06	-	Urs Lehmann
2.	13 lutego	1996	Sierra Nevada	Supergigant	1:21,80	+0,29	Atle Skårdal
24.	17 lutego	1996	Sierra Nevada	Zjazd	2:00,17	+3,04	Patrick Ortlieb
24.	19 lutego	1996	Sierra Nevada	Kombinacja	3:31,95	+12,98	Marc Girardelli
DNF1	23 lutego	1996	Sierra Nevada	Gigant	1:58,63	-	Alberto Tomba
19.	3 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:29,68	+1,69	Atle Skårdal
26.	8 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:51,11	+2,89	Bruno Kernen
DNF1	12 lutego	1997	Sestriere	Gigant	2:48,23	-	Michael von Grünigen
15.	2 lutego	1999	Vail/Beaver Creek	Supergigant	1:14,53	+1,55	Hermann Maier Lasse Kjus
10.	6 lutego	1999	Vail/Beaver Creek	Zjazd	1:40,60	+2,34	Hermann Maier
14.	9 lutego	1999	Vail/Beaver Creek	Kombinacja	2:43,09	+6,94	Kjetil André Aamodt
15.	12 lutego	1999	Vail/Beaver Creek	Gigant	2:19,31	+3,46	Lasse Kjus
20.	2 lutego	2003	Sankt Moritz	Supergigant	1:38,80	+2,26	Stephan Eberharter
26.	29 stycznia	2005	Bormio	Supergigant	1:27,55	+2,73	Bode Miller
21.	3 lutego	2005	Bormio	Kombinacja	3:19,10	+9,22	Benjamin Raich
32.	5 lutego	2005	Bormio	Zjazd	1:56,22	+3,69	Bode Miller
17.	6 lutego	2007	Åre	Supergigant	1:14,30	+1,15	Patrick Staudacher
3.	11 lutego	2007	Åre	Zjazd	1:44,68	+0,97	Aksel Lund Svindal
2.	18 lutego	2007	Åre	Drużynowo	18 pkt	+15 pkt	Austria
DNF	4 lutego	2009	Val d’Isère	Supergigant	1:19,41	-	Didier Cuche
23.	9 lutego	2011	Ga-Pa	Supergigant	1:38,31	+4,18	Christof Innerhofer
DNF	12 lutego	2011	Ga-Pa	Zjazd	1:58,41	-	Erik Guay

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1991/1992: 141.
• sezon 1992/1993: 60.
• sezon 1993/1994: 117.
• sezon 1994/1995: 86.
• sezon 1995/1996: 52.
• sezon 1996/1997: 135.
• sezon 1997/1998: 22.
• sezon 1998/1999: 22.
• sezon 1999/2000: 37.
• sezon 2001/2002: 55.
• sezon 2002/2003: 86.
• sezon 2003/2004: 24.
• sezon 2004/2005: 43.
• sezon 2005/2006: 57.
• sezon 2006/2007: 55.
• sezon 2008/2009: 64.
• sezon 2009/2010: 58.
• sezon 2010/2011: 69.
• sezon 2011/2012: 138.

Miejsca na podium

1. Kvitfjell – 8 marca 1998 (supergigant) – 2. miejsce
2. Lake Louise – 26 listopada 2006 (supergigant) – 3. miejsce
3. Val Gardena – 19 grudnia 2008 (supergigant) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (ang.)
• Profil na Ski Alpine Database (ang.)

Przypisy

1. alpineskiworld.net: 05-08.02.1993. Morioka Alpine Combined, men (ang.)
2. alpineskiworld.net: 11.02.1993. Morioka Downhill, men (ang.)