Pemra Özgen

Pemra Özgen
Ilustracja
Państwo

 Turcja

Data i miejsce urodzenia

8 maja 1986
Stambuł

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2004

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 18 ITF

Najwyżej w rankingu

182 (26 sierpnia 2019)

Australian Open

1Q (2019–2021)

Roland Garros

1Q (2020, 2021)

Wimbledon

2Q (2019)

US Open

2Q (2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 23 ITF

Najwyżej w rankingu

179 (14 października 2013)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Turcja
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Mersin 2013 gra podwójna
srebro Pescara 2009 gra podwójna

Pemra Özgen (ur. 8 maja 1986 w Stambule) – turecka tenisistka, medalistka igrzysk śródziemnomorskich.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kontakt z zawodowym tenisem miała w wieku czternastu lat, w 2000 roku, biorąc udział w niewielkim turnieju ITF w Stambule. Zagrała tam dzięki dzikiej karcie, ale przegrała już w pierwszym meczu i odpadła z turnieju. W 2001 roku dwukrotnie dostała podobną szansę, ale i tym razem efekt był taki sam. Z powodzeniem natomiast wystąpiła w rozgrywkach Pucharu Federacji w grze podwójnej, w których rozegrała dwa mecze i oba wygrała. Odtąd regularnie reprezentowała swój kraj w tych rozgrywkach i to zarówno w singlu, jak i w deblu.

W maju 2004 wygrała swój pierwszy turniej ITF w grze podwójnej, a w lipcu 2005 – w grze pojedynczej. W sumie w czasie swojej kariery wygrała osiemnaście turniejów singlowych i dwadzieścia trzy deblowe tej rangi.

W maju 2005 otrzymała dziką kartę na turniej WTA, Istanbul Cup, w Stambule, gdzie zagrała w turnieju singlowym, w którym przegrała w pierwszym meczu z Ivaną Abramovic i w deblu (w parze z Anną Czakwetadze), w którym pokonała w pierwszej rundzie ukraińskie siostry, Katerynę Bondarenko i Wałeriję Bondarenko. W 2010 roku, w parze z Caglą Büyükakçay, dotarła do ćwierćfinału imprezy, eliminując, między innymi, parę Andrea Petković i İpek Şenoğlu. Jest to, jak dotąd, jej największe osiągnięcie w rozgrywkach cyklu WTA.

W 2009, razem z Çağlą Büyükakçay, zdobyła srebrny medal w grze podwójnej kobiet na igrzyskach śródziemnomorskich rozgrywanych we włoskiej Pescarze. W 2013 roku, ponownie z Büyükakçay, zwyciężyła w zawodach deblowych na igrzyskach w Mersinie.

Wygrane turnieje ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 17/07/2005 Turcja Stambuł ITF 10 000 twarda Czechy Radana Holusova 6:4, 6:3
2. 08/06/2008 Turcja Izmir ITF 10 000 twarda Brazylia Vivian Segnini 6:2, 7:6
3. 15/06/2008 Turcja Stambuł ITF 10 000 twarda Gruzja Ekaterine Gorgodze 6:4, 7:6
4. 19/07/2009 Turcja Izmir ITF 10 000 twarda Polska Sandra Zaniewska 6:0, 6:4
5. 08/08/2010 Turcja Gaziantep ITF 10 000 twarda Australia Jade Hopper 6:4, 6:4
6. 15/08/2010 Turcja Stambuł ITF 10 000 twarda Portugalia Magali de Lattre 6:2, 5:0 krecz
7. 20/07/2013 Wielka Brytania Woking ITF 25 000 twarda Wielka Brytania Tara Moore 3:6, 7:5, 7:6(10)
8. 24/08/2014 Rosja Petersburg ITF 25 000 ziemna Chorwacja Ema Mikulcic 6:1, 7:5
9. 21/03/2015 Norwegia Oslo ITF 10 000 twarda (hala) Polska Justyna Jegiołka 2:6, 6:3, 7:6(5)
10. 18/10/2015 Grecja Heraklion ITF 10 000 twarda Szwecja Fanny Östlund 6:0, 6:1
11. 05/06/2016 Turcja Antalya ITF 10 000 twarda Francja Lou Brouleau 7:5, 6:2
12. 30/10/2016 Egipt Szarm el-Szejk ITF 10 000 twarda Rosja Anastasia Pribylova 6:4, 7:5
13. 19/11/2017 Egipt Szarm el-Szejk ITF 15 000 twarda Białoruś Shalimar Talbi 6:4, 6:2
14. 26/11/2017 Egipt Szarm el-Szejk ITF 15 000 twarda Serbia Barbara Bonić 6:2, 6:2
15. 07/10/2018 Portugalia Óbidos ITF 25 000 dywanowa Włochy Gaia Sanesi 5:7, 6:4, 6:2
16. 12/05/2019 Portugalia Óbidos ITF 25 000 dywanowa Polska Urszula Radwańska 7:5, 3:0 krecz
17. 07/07/2019 Portugalia Corroios ITF 25 000 twarda Francja Océane Dodin 3:6, 6:4, 6:3
18. 03/07/2022 Portugalia Porto ITF 25 000 twarda Hiszpania Eva Guerero Alvarez 6:2, 2:6, 6:2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]