Peter Graham

Peter Graham
Ilustracja
Pseudonim

The Chief

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1975
Sydney, Australia

Obywatelstwo

Australia

Wzrost

191 cm

Masa ciała

115 (2011) kg

Styl walki

karate

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

18[1]

Zwycięstwa

12

Przez nokauty

5

Porażki

6

Peter Graham (ur. 5 sierpnia 1975 w Sydney) – australijski zawodnik sportów walki. W swojej karierze walczył zarówno w karate, zawodowym kick-boxingu, boksie, jak i mieszanych sztukach walki (MMA).

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę w sportach walki zaczynał od karate kyokushin. W 1999 roku został mistrzem Australii w klasie open, a rok później zdobył amatorskie mistrzostwo świata WKBF. Po tym sukcesie przeszedł na zawodowstwo, rozpoczynając starty w kick-boxingu w formule K-1.

W listopadzie 2000 roku na gali K-1 Oceania Star Wars 2000 w Melbourne zmierzył się w pokazowym pojedynku z najbardziej utytułowanym australijskim kick-boxerem w historii, Stanem Longinidisem. Przegrał z nim przez decyzję po 10-rundowej walce, jednak występ ten zaowocował zaproszeniem go na turniej preeliminacyjny K-1 World GP w Melbourne w lutym 2001 roku. Przegrał w finale przez nokaut z wschodzącą gwiazdą K-1, Nowozelandczykiem Markiem Huntem. Pięć miesięcy później doszło w Auckland do walki rewanżowej, w której Graham pokonał Hunta przez decyzję sędziów.

Po rocznej przerwie powrócił na ringi K-1 w 2003 roku. W lipcu wygrał turniej K-1 World GP w Melbourne, dzięki czemu wywalczył sobie prawo startu w gali eliminacyjnej w Osace, podczas której pokonał kończącego karierę Sama Greco. Zwycięstwo to zapewniło mu udział w Finale K-1 WGP w Tokio – turnieju o mistrzostwo K-1. Odpadł w nim w ćwierćfinale, znokautowany przez późniejszego mistrza Remy'ego Bonjasky'ego.

W 2004 roku wygrał turniej Kings of Oceania 2004, pokonując m.in. Pawła Słowińskiego. Rok później zwyciężył również w Kings of Oceania 2005, uzyskując kwalifikację do turnieju K-1 World GP 2006 w Auckland (GP Oceanii), będącego eliminacją do Finału K-1 World GP 2006. W jego ćwierćfinale zmierzył się ze znanym z kontrowersyjnych zachowań Badrem Hari (przed walką doszło do bójki pomiędzy obydwoma zawodnikami)[2]. Graham przegrywał pojedynek na punkty, jednak na kilka sekund przed końcem ostatniej rundy zdołał znokautować Marokańczyka swoim markowym kopnięciem opadającym z obrotu, łamiąc mu szczękę. W półfinale spotkał się z Pawłem Słowińskim i przegrał przed czasem na skutek niskich kopnięć[3].

W sierpniu 2007 roku, podczas K-1 World GP w Hongkongu stoczył walkę rewanżową z Harim. Przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów. Był to jego ostatni występ w organizacji K-1.

Po trzyletniej przerwie spowodowanej startami w MMA powrócił do kick-boxingu. 29 sierpnia 2010 roku znokautował Nowozelandczyka Douga Vineya, zdobywając mistrzostwo świata ISKA w wadze ciężkiej. Stracił je, gdy 20 września 2011 roku sam został znokautowany w swojej trzeciej walce z Pawłem Słowińskim[4].

Mieszane sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku podpisał kontrakt z japońską organizacją World Victory Road i zadebiutował w MMA. Na gali Sengoku 1 w Tokio przegrał przez poddanie z byłą gwiazdą PRIDE FC, zapaśnikiem Kazuyuki Fujitą.

Od 2010 roku walczył dla mniejszych australijskich organizacji. W grudniu tego roku na gali Draka 5 stoczył w rosyjskim Chabarowsku pojedynek z niepokonanym od ponad 4 lat zawodnikiem gospodarzy, Aleksandrem Jemieljanienką. Graham niespodziewanie wygrał z faworyzowanym rywalem przez techniczny nokaut w 2. rundzie za pomocą niskich kopnięć[5].

Podczas kolejnej edycji tej gali, która odbyła się 11 lutego 2012 roku, znokautował doświadczonego Łotysza Konstantina Głuchowa w 1. rundzie.

Pod koniec roku 24 listopada stoczył rewanżowy pojedynek z Gluhovsem. Kolejny raz lepszy był Graham, który znokautował rywala na początku 1. rundy prawym sierpowym i ciosami w parterze. Stawką pojedynku było międzynarodowe mistrzostwo w wadze ciężkiej organizacji Draka.

W latach 2013–2014 walczył dla Bellator MMA[6]. Od 2014 związany z KSW, gdzie pokonywał Marcina Różalskiego (KSW 28) i Mariusza Pudzianowskiego (KSW 32) – obu przed czasem.

W zawodowym boksie debiutował w 2000 roku. 11 lipca 2015 został mistrzem Australii w wadze ciężkiej pokonując Bena Edwardsa na punkty. W listopadzie 2015 zdobył pas mistrzowski WBO strefy azjatycko-pacyficznej[7].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2012: Międzynarodowy mistrz Draka w wadze ciężkiej
  • 2013: Bellator MMA - finalista turnieju wagi ciężkiej
  • 1999: Mistrz Australii Kyokushin w kat. open
  • 2000: Amatorski Mistrz Świata WKBF w wadze superciężkiej
  • 2002: Zawodowy Mistrz Świata WKBF w wadze superciężkiej
  • 2003: K-1 World Grand Prix w Melbourne – 1. miejsce
  • 2004: Kings of Oceania – 1. miejsce
  • 2005: Kings of Oceania – 1. miejsce
  • 2010: Zawodowy Mistrz Świata ISKA w wadze ciężkiej
  • 2012: Mistrz Stanu New South Wales w wadze ciężkiej
  • 2015: Mistrz Australii w wadze ciężkiej
  • 2015: Mistrz WBO Asia Pacific w wadze ciężkiej
  • 2016: Mistrz WBF w wadze ciężkiej

Lista zawodowych walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 11-10 Rosja Witalij Minakow Poddanie (duszenie przedramieniem) 1 1:01 FNG 50: Emelianenko vs. Maldonado 17.06.2016 Rosja Petersburg Co-Main Event
Wygrana 11-9 Polska Mariusz Pudzianowski TKO (ciosy pięściami i łokciami) 2 2:00 KSW 32: Road to Wembley 31.10.2015 Wielka Brytania Londyn Main Event
Przegrana 10-9 Polska Karol Bedorf Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 31: Materla vs. Drwal 23.05.2015 Polska Gdańsk/Sopot
Przegrana 10-8 Rosja Dienis Goltsow Poddanie (kimura) 2 3:23 Tech-Krep FC - Ermak Prime Challenge 03.04.2015 Rosja Krasnodar Main Event
Wygrana 10-7 Polska Marcin Różalski Poddanie (kontuzja kolana) 2 0:43 KSW 28: Fighters Den 04.10.2014 Polska Szczecin
Przegrana 9-7 Samoa Siala-Mou Siliga Poddanie (duszenie trójkątne ramionami) 3 3:21 Bellator 111 07.03.2014 Stany Zjednoczone Thackerville Ćwierćfinał turnieju Bellator 10 sezonu wagi ciężkiej
Przegrana 9-6 Francja Cheick Kongo Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator 107 08.11.2013 Stany Zjednoczone Thackerville Finał turnieju Bellator 9 sezonu wagi ciężkiej, Main Event
Wygrana 9-5 Stany Zjednoczone Eric Prindle Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator 104 18.10.2013 Stany Zjednoczone Cedar Lapids
Wygrana 8-5 Rosja Salimgerey Rasulov TKO (ciosy pięściami) 2 1:02 K-1 Global MMA 02.06.2013 Rosja Krasnodar Main Event
Wygrana 7-5 Australia Donnie Lester TKO (przerwanie przez lekarza) 1 1:50 AFC 4 07.12.2012 Australia Melbourne Co-Main Event
Wygrana 6-5 Litwa Konstantīns Gluhovs TKO (ciosy pięściami) 1 3:20 Draka 11 24.11.2012 Rosja Chabarowsk Main Event
Wygrana 5-5 Litwa Konstantīns Gluhovs KO (cios) 1 2:47 Governor's Cup 2012 11.02.2012 Rosja Chabarowsk Main Event
Wygrana 4-5 Rosja Aleksandr Jemieljanienko TKO (kopnięcia nogą) 2 2:59 Draka 5 18.12.2010 Rosja Chabarowsk Main Event
Wygrana 3-5 Japonia Yusuke Kawaguchi TKO (łokcie) 1 ? Xtreme MMA 3 05.11.2010 Australia Sydney
Wygrana 2-5 Stany Zjednoczone Carter Williams TKO (ciosy i łokcie) 1 4:10 Xtreme MMA 2 31.07.2010 Australia Sydney Co-Main Event
Przegrana 1-5 Nowa Zelandia Jim York Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:44 Impact FC 2 18.07.2010 Australia Sydney
Przegrana 1-4 Holandia Dion Staring Poddanie (duszenie ramieniem) 1 ? Fury 1: Clash of the Titans 21.05.2010 Makau
Wygrana 1-3 Australia Felise Leniu TKO (ciosy pięściami) 1 ? RPA: Return of the Chief 18.04.2010 Australia Keysborough Main Event
Przegrana 0-3 Brazylia Rolles Gracie Poddanie (duszenie trójkątne ramionami) 1 1:43 Art of War 14 16.09.2009 Makau Co-Main Event
Przegrana 0-2 Francja Moise Rimbon Poddanie (duszenie zza pleców) 2 0:42 Sengoku - Fourth Battle 24.08.2008 Japonia Saitama
Przegrana 0-1 Japonia Kazuyuki Fujita Poddanie (duszenie północ-południe) 1 1:23 Sengoku - First Battle 05.03.2008 Japonia Tokio

Lista zawodowych walk w boksie

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Przegrana 11-4-1 Zhang Zhilei KO 1 21.01.2017 Hebei Sports Venue, Shijiazhuang Walka o tytuł World Boxing Organisation Oriental wagi ciężkiej
Wygrana 11-3-1 Stany Zjednoczone Julius Long TD 5 27.02.2016 Australia Centrum Kongresowe Darwin, Darwin, Terytorium Północne Zdobył wolny tytuł World Boxing Foundation World wagi ciężkiej
Wygrana 10-3-1 Tanzania Alphonce Mchumiatumbo TKO 4 28.11.2015 Centrum sportowe w Suzhou, Suzhou Zdobył tytuł wagi ciężkiej WBO Asia Pacific
Wygrana 9-3-1 Australia Ben Edwars SD 10 11.07.2015 Australia Hellenic Club, Woden, Australijskie Terytorium Stołeczne Zdobył australijski tytuł wagi ciężkiej
Wygrana 8-3-1 Australia David Levi TKO 6 22.02.2013 Australia Centrum rozrywki, Hurstville, Nowa Południowa Walia Obrona tytułu wagi ciężkiej Nowa Południowa Walia
Wygrana 7-3-1 Australia George Poulivaati UD 5 19.05.2012 Australia Chorwacki Club, Punchbowl, Nowa Południowa Walia Zdobył tytuł wagi ciężkiej Nowa Południowa Walia
Wygrana 6-3-1 Australia Pat Kennedy TKO 5 15.11.2002 Australia Club Nova, Newcastle, NSW
Wygrana 5-3-1 Australia Pat Kennedy UD 6 09.08.2002 Australia Club Nova, Newcastle, NSW
Wygrana 4-3-1 Australia Joseph Semeatu KO 1 10.05.2002 Australia Mayfield Ex Services Club, Newcastle, NSW
Remis 3-3-1 Australia Phil Gregory PTS 8 01.04.2002 Australia Kompleks sportowy, Carrara (Gold Coast), Queensland
Wygrana 3-3 Australia Paul Withers KO 6 04.03.2002 Australia Centrum rozrywki, Townsville, Queensland
Wygrana 2-3 Australia Andrew Fepuileai KO 4 15.02.2002 Australia Woonona Bulli RSL Club, Wollongong, NSW
Wygrana 1-3 Australia Glen Sewell UD 4 12.10.2001 Australia Sydney, NSW
Przegrana 0-3 Australia Simon Paterson UD 4 28.09.2001 Australia The Octagon, Sydney, NSW
Przegrana 0-2 Australia Caine Melbourne KO 2 21.07.2000 Australia Hornsby RSL Club, Sydney, NSW
Przegrana 0-1 Australia Caine Melbourne UD 4 23.04.2000 Australia Klub Wyong Leagues, Wyong, NSW Debiut w boksie

Legenda: TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD – niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, RTD – techniczna decyzja sędziów, DQ – dyskwalifikacja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bilans obejmuje walki w cyklu K-1 WGP. Stan na 05.11.2009
  2. Monty DiPietro: K-1 Oceania World GP Press Conference. [dostęp 2008-12-05]. (ang.).
  3. Monty DiPietro: Aerts Stops Schilt; Slowinski Wins K-1 Oceania. [dostęp 2008-12-05]. (ang.).
  4. Brent Ducharme: Paul Slowinski Scores Knockout Win Against Peter Graham in Australia. headkicklegend.com, 22 sierpnia 2011. [dostęp 2011-09-16]. (ang.).
  5. Александр Емельяненко проиграл Питеру Грэхему. [dostęp 2010-12-20]. (ros.).
  6. Peter Graham w Bellator FC! - MMA, UFC, Muay Thai, Boks, BJJ, KSW - Informacje ..:::.. FightSport.pl ..:::.. Twój Portal Sportów Walki | Newsy [online], www.fightsport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  7. Peter Graham nowym mistrzem WBO Azji i Pacyfiku w boksie | MMAnews [online], www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]