Phyllis Chinn

Phyllis Chinn
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

26 września 1941
Rochester, Stany Zjednoczone

profesor nauk matematycznych
Specjalność: teoria grafów
Alma Mater

Brandeis University. University of California, Santa Barbara

pracownik akademicki
miejsce pracy

Towson State College, Humboldt State University

Odznaczenia
Louise Hay Award

Phyllis Zweig Chinn (z domu Zweig, ur. 26 września 1941 w Rochester) – amerykańska matematyczka, profesor matematyki, women’s studies i przygotowania do nauczania na Humboldt State University w Kalifornii. Jej publikacje dotyczą teorii grafów, edukacji matematycznej i historii kobiet w matematyce[1].

Edukacja i kariera

[edytuj | edytuj kod]

Chinn urodziła się w Rochester w stanie Nowy Jork, a w 1962 roku ukończyła studia na Brandeis University[1]. Doktorat zdobyła w 1969 roku na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara z rozprawą doktorską na temat izomorfizmu grafów pod kierunkiem Paula Kelly’ego[1][2]. W latach 1969–1975 wykładała w Towson State College, szkole dla nauczycieli w Maryland i piastowała to stanowisko do 1974 roku, przed przeprowadzką do Humboldt State University (jeden z kampusów California State University)[1]. Była tam pierwszą kobietą profesor matematyki; jedyną inną kobietą profesor w naukach ścisłych była biolożka[3].

W 1997 roku została przewodniczącą wydziału matematyki w Humboldt State University[4].

Wkład

[edytuj | edytuj kod]

Chinn napisała wysoko cytowaną pracę na temat graph bandwidth[5], zbiorów dominujących[6] oraz przepustowości pasm (bandwidth)[3][7].

Chinn jest również zapaloną żonglerką[3] i w latach 80. założyła klub żonglerski w Humboldt State University[8].

Uznanie

[edytuj | edytuj kod]

Humboldt State uznał Chinn jako wybitną profesor w latach 1988–1989[9]. Była laureatką Nagrody Louise Hay w 2010 r. za wkład w edukację matematyczną, przyznawaną przez Stowarzyszenie Kobiet Matematyki, za pracę nad poprawą nauczania matematyki na poziomie szkoły średniej i wyższej oraz zachęcenie młodych kobiet do zostania matematyczkami[3].

Ma liczbę Erdősa równą 1[10][11][12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Phyllis Chinn Vita [online], users.humboldt.edu [dostęp 2018-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-03].
  2. ↑ Phyllis Chinn – The Mathematics Genealogy Project [online], www.genealogy.math.ndsu.nodak.edu [dostęp 2018-03-10].
  3. ↑ a b c d 20th Louise Hay Award: Phyllis Z. Chinn [online], www.awm-math.org [dostęp 2018-03-10].
  4. ↑ Brandeis University Libraries, Brandeis review, Waltham, Mass.: Brandeis University, 1982 [dostęp 2018-03-10].
  5. ↑ P.Z. Chinn i inni, The bandwidth problem for graphs and matrices–a survey, „Journal of Graph Theory”, 6 (3), 1982, s. 223–254, DOI: 10.1002/jgt.3190060302, ISSN 1097-0118 [dostęp 2018-03-10] (ang.).
  6. ↑ Robert C. Brigham, Phyllis Z. Chinn, Ronald D. Dutton, Vertex domination-critical graphs, „Networks”, 18 (3), 1988, s. 173–179, DOI: 10.1002/net.3230180304, ISSN 1097-0037 [dostęp 2018-03-10] (ang.).
  7. ↑ Chinn, P. Z.; Erdős, P.; Chung, F. R. K.; Graham, R. L. (1981), "On the bandwidths of a graph and its complement", The theory and applications of graphs (Kalamazoo, Mich., 1980), Wiley, New York, s. 243–253.
  8. ↑ Katy M. Tahja, Humboldt State University, Arcadia Publishing, 2010, ISBN 978-0-7385-8015-9 [dostęp 2018-03-10] (ang.).
  9. ↑ Brandeis University Libraries, Brandeis review, Waltham, Mass.: Brandeis University, 1982 [dostęp 2018-03-10].
  10. ↑ The Erdős paradox: When a mathematical number and Wikipedia collide – Wikimedia Blog [online], blog.wikimedia.org [dostęp 2018-03-10] (ang.).
  11. ↑ Kirsten Menger-Anderson, Who’s Important? A tale from Wikipedia [online], Q.E.D., 10 lutego 2018 [dostęp 2018-03-10].
  12. ↑ A list of the 492 co-authors of Paul Erdos. Howard R. Hughes College of Engineering. [dostęp 2018-03-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]