Physalaemus spiniger[1] | |||
(Miranda-Ribeiro, 1926) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Physalaemus spiniger | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() |
Physalaemus spiniger – gatunek płaza bezogonowego z rodziny świstkowatych (Leptodactylidae). Endemit Brazylii. Opisał go w 1926 roku brazylijski zoolog Alípio de Miranda Ribeiro.
Zamieszkuje nizinne i podgórskie lasy (tzw. las atlantycki) i ich skraje oraz nadbrzeżne zarośla – restinga, nie występuje na bardziej otwartych terenach. Jest spotykany od poziomu morza do około 800 m n.p.m.[3]
Gatunek jest endemiczny dla Brazylii. Występuje od południowej części stanu São Paulo do skrajnie północno-wschodniej części stanu Parana[3].
Rozmnażają się w tymczasowych słodkowodnych stawach oraz innych obszarach leśnych zalanych okresowo wodą. Męskie osobniki nawołują samice z brzegów leśnych sadzawek, a jaja składane są w pianowych gniazdach umieszczonych na powierzchni wody, na ściółce leśnej lub zakotwiczonych do brzegu[3].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) Physalaemus spiniger od 2004 roku klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC – ang. Least Concern), mimo dość małego obszaru występowania, który jest mniejszy niż 20 000 km²; wynika to z jego domniemanie dużej i stabilnej populacji oraz dużej powierzchni odpowiednich siedlisk w obrębie zasięgu występowania w kilku obszarach chronionych. Trend liczebności populacji oceniany jest jako stabilny ze względu na brak większych zagrożeń. Lokalne zagrożenie dla gatunku stanowi utrata i degradacja siedlisk spowodowana przez rozwój miast, rolnictwo (w tym wypas bydła) czy pozyskiwanie drewna[3].