Piotr Chrapkowski

Piotr Chrapkowski

Pełne imię i nazwisko	Piotr Paweł Chrapkowski
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1988 Kartuzy
Wzrost	202 cm[1]
Pozycja	lewy rozgrywający
Informacje klubowe
Klub	SC Magdeburg
Numer w klubie	49
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 2006–2010 AZS-AWFiS Gdańsk 2010–2013 Wisła Płock 2013–2017 Vive Kielce 2017– SC Magdeburg
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2010–  Polska 143 (175[2])
Aktualne na: 9 stycznia 2023.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata brąz Katar 2015 drużynowo
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Paweł Chrapkowski (ur. 24 marca 1988^[1] w Kartuzach^[3]) – polski piłkarz ręczny, lewy rozgrywający, od 2017 zawodnik SC Magdeburg.

Kariera sportowa

Wychowanek Cartusii Kartuzy, następnie gracz AZS-u AWFiS Gdańsk. W barwach gdańskiego klubu zdobył w sezonie 2008/2009 128 goli, zajmując 16. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Ekstraklasy^[4]. W latach 2010–2013 występował w Wiśle Płock. W sezonie 2010/2011, w którym rzucił 122 bramki w 28 meczach^[5], zdobył z płocką drużyną mistrzostwo Polski (w rozegranym 22 maja 2011 drugim meczu finałowym z Vive Kielce (32:30) rzucił 13 goli, w tym sześć w dogrywce^[6][7]). W sezonie 2011/2012 zdobył dla Wisły Płock 20 goli w Lidze Mistrzów^[1]. Później regularne występy uniemożliwiła mu półtoraroczna kontuzja barku^[7].

W latach 2013–2017 występował w Vive Kielce, z którym zdobył cztery mistrzostwa Polski i cztery Puchary Polski. W sezonie 2015/2016, w którym rzucił dziewięć bramek, wygrał z kieleckim klubem Ligę Mistrzów – w rozegranym 29 maja 2016 meczu finałowym z węgierskim Veszprém (39:38, po rzutach karnych) grał w obronie, otrzymał jedną dwuminutową karę oraz zablokował, na 20 sekund przed końcem regulaminowego czasu gry, rzut Arona Pálmarssona, co pozwoliło kieleckiej drużynie przeprowadzić ostatnią akcję i doprowadzić do dogrywki. W sezonie 2014/2015, w którym zdobył 12 goli, zajął z Vive 3. miejsce w Lidze Mistrzów – w decydującym o brązowym medalu meczu z THW Kiel (28:26) rzucił jedną bramkę i otrzymał czerwoną kartkę^[1].

W lipcu 2017 został zawodnikiem SC Magdeburg, z którym podpisał trzyletni kontrakt^[8]. W Bundeslidze zadebiutował 27 sierpnia 2017 w wygranym spotkaniu z TV 05/07 Hüttenberg (33:26), w którym zdobył jednego gola. W sezonie 2017/2018 rozegrał w najwyższej niemieckiej klasie rozgrywkowej 33 mecze i rzucił 42 bramki^[9]. Ponadto wystąpił w 10 spotkaniach Pucharu EHF, w których zdobył 15 goli, a jego zespół zajął w tych rozgrywkach 3. miejsce^[1]. W grudniu 2018 przedłużył kontrakt z niemieckim klubem do końca czerwca 2023^[10].

W 2006 wystąpił w mistrzostwach Europy U-18 w Estonii, w których zdobył 15 bramek^[11]. W 2007 uczestniczył w mistrzostwach świata U-19 w Bahrajnie, podczas których był najlepszym strzelcem polskiej kadry – w sześciu meczach zdobył 28 bramek^[12]. W 2008 wziął udział w mistrzostwach Europy U-20 w Rumunii.

W reprezentacji Polski seniorów zadebiutował 5 czerwca 2010 w meczu towarzyskim z Litwą (31:31), w którym zdobył trzy bramki^[13]. Uczestniczył w mistrzostwach Europy w Danii (2014; 6. miejsce) i mistrzostwach Europy w Polsce (2016; 7. miejsce). W 2015 zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Katarze, podczas których w dziewięciu meczach rzucił 12 bramek^[14]. W 2017 wystąpił w mistrzostwach świata we Francji (w siedmiu spotkaniach zdobył sześć goli)^[15].

Życie prywatne

Absolwent III Liceum Ogólnokształcącego im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni^[16]. Żonaty z Dagmarą, ma dwie córki i syna^[17][18].

Sukcesy

Wisła Płock

• Mistrzostwo Polski: 2010/2011

Vive Kielce

• Liga Mistrzów: 2015/2016
• 3. miejsce w Lidze Mistrzów: 2014/2015
• Mistrzostwo Polski: 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017
• Puchar Polski: 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017

Reprezentacja Polski

• 3. miejsce w mistrzostwach świata: 2015

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (2015)^[19]

Przypisy

1. Piotr Chrapkowski. eurohandball.com. [dostęp 2018-09-29]. (ang.).
2. „Przegląd Sportowy” wyd. 5/2023 (19 487), s. 14.
3. XXV Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej. Francja 2017, dodatek do „Przeglądu Sportowego” z 11 stycznia 2017, nr 8, s. 9.
4. Klasyfikacja strzelców – sezon 2008/2009. zprp.pl. [dostęp 2018-01-17].
5. Klasyfikacja strzelców – sezon 2010/2011. zprp.pl. [dostęp 2018-01-17].
6. Remis w wielkim finale!. zprp.pl, 22 maja 2011. [dostęp 2018-01-17].
7. Paweł Kotwica: Piotr Chrapkowski, „człowiek, który załatwił Vive”, jest od niedawna zawodnikiem drużyny z Kielc. echodnia.eu, 26 lipca 2013. [dostęp 2018-01-17].
8. Piotr Chrapkowski wechselt zum SC Magdeburg. scm-handball.de, 13 grudnia 2016. [dostęp 2018-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (niem.).
9. Saisonstatistik – Feldspieler 2017/2018. dkb-handball-bundesliga.de. [dostęp 2018-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-29)]. (niem.).
10. SULLI, PIOTR UND JANNICK VERLÄNGERN VERTRÄGE. scm-handball.de, 23 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-26]. (niem.).
11. Raport z mistrzostw Europy U-18 w Estonii 2006. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
12. Statystyki mistrzostw świata U-19 w Bahrajnie 2007. ihf.info. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
13. Z Litwą na remis w meczu numer 1. zprp.pl, 5 czerwca 2010. [dostęp 2018-01-17].
14. Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
15. Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
16. Piotr Chrapkowski – reprezentant Polski na mistrzostwach Europy w piłce ręcznej. lo3.gdynia.pl. [dostęp 2018-01-17].
17. Piotr Chrapkowski ma drugą córkę!. echodnia.eu, 2 grudnia 2016. [dostęp 2018-01-17].
18. Piotr Chrapkowski: w "świętej wojnie" będę kibicował... obu drużynom. Telewizja Polska S.A 2020-12-11. [dostęp 2021-10-20].
19. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).