Piotr Hofmański

Piotr Hofmański
Ilustracja
Piotr Hofmański (2022)
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1956
Poznań

Profesor nauk prawnych
Specjalność: postępowanie karne, prawa człowieka, prawo karne
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1981
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Habilitacja

1990 – prawo
Uniwersytet Śląski w Katowicach

Profesura

14 kwietnia 1997

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Prezes Międzynarodowego Trybunału Karnego
Okres spraw.

2021–2024

Poprzednik

Chile Eboe-Osuji

Następca

Tomoko Akane

Sędzia Sądu Najwyższego
Okres spraw.

1996–2015

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa „Bene Merito” Wielki Krzyż Orderu Korony (Belgia)
Cytaty w Wikicytatach

Piotr Józef Hofmański (ur. 6 marca 1956 w Poznaniu) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalizujący się w postępowaniu karnym, prawach człowieka i prawie karnym, sędzia Sądu Najwyższego, w latach 2021–2024 prezes Międzynarodowego Trybunału Karnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1974 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Miastku i podjął studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je w 1978, specjalizując się w prawie karnym. Po studiach pracował w Urzędzie Dyrekcji Rejonowych Kolei Państwowych w Słupsku.

W 1979 zatrudniony został jako asystent stażysta w Instytucie Prawa Karnego UMK, gdzie w 1981 uzyskał stopień doktora nauk prawnych w oparciu o rozprawę zatytułowaną Orzekanie w procesie karnym o naprawieniu szkody wyrządzonej przez pracownika, której promotorem był Andrzej Bulsiewicz. W 1980 odbył aplikację prokuratorską w Toruniu. Od 1982 pracował na Uniwersytecie Śląskim. Na tej uczelni w 1990 na podstawie dorobku i rozprawy zatytułowanej Samodzielność jurysdykcyjna sądu karnego uzyskał stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora nauk prawnych otrzymał postanowieniem prezydenta RP z 14 kwietnia 1997.

Był zawodowo związany z Filią Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, przekształconą w 1997 w Uniwersytet w Białymstoku. W latach 1991–1996 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa, a od 1991 do 2002 był kierownikiem Zakładu Prawa Karnego[1].

Od 2001 związany zawodowo z Uniwersytetem Jagiellońskim[2], gdzie w 2003 został kierownikiem Katedry Postępowania Karnego na Wydziale Prawa i Administracji. W latach 1996–2015 orzekał jako sędzia Sądu Najwyższego w Izbie Karnej, w 1999 objął funkcję rzecznika prasowego Sądu Najwyższego[1]. Został też członkiem, następnie wiceprzewodniczącym, a w latach 2013–2015 przewodniczącym Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, jak również ekspertem Rady Europy i członkiem Rady Naukowej Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali m.in. Adam Górski (2003)[3] i Andrzej Sakowicz (2004)[4]. Był kierownikiem grantu naukowego z Narodowego Centrum Nauki z programu Harmonia 4 pt. Pozaprocesowe pozyskiwanie dowodów i ich wykorzystywanie w procesie karnym[5].

Jego zainteresowania badawcze dotyczą sprawności postępowania karnego, ochrony praw jednostki w procesie karnym, a także stosowania środków przymusu. Jest autorem i współautorem blisko 300 publikacji naukowych, w tym obszernego komentarza do kodeksu postępowania karnego.

W grudniu 2014 w Nowym Jorku został wybrany na stanowisko sędziego Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze na kadencję 2015–2024 jako pierwszy Polak w historii tej instytucji działającej od 2002[6]. Ceremonia zaprzysiężenia odbyła się w Hadze 10 marca 2015[7]. 11 marca 2021 objął funkcję prezesa MTK[8]. 10 marca 2024 zakończył pracę w tej instytucji[9].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Obywatel przed organami ścigania (1987, ISBN 83-219-0351-7).
  • Samodzielność jurysdykcyjna sądu karnego (1988, ISBN 83-226-0238-3).
  • Europejska Konwencja Praw Człowieka i jej znaczenie dla prawa karnego materialnego, procesowego i wykonawczego (1993).
  • Prawa człowieka przed Trybunałem w Strasbourgu (1993).
  • Ochrona praw człowieka: studium z zakresu ochrony prawnej przed ingerencjami w prawa uczestników procesu karnego (1994, ISBN 83-86137-03-7).
  • Konwencja Europejska a prawo karne (1995, ISBN 83-85709-63-0).
  • Nowe polskie prawo karne w świetle europejskich standardów w zakresie ochrony praw człowieka (1997, ISBN 83-904204-9-X).
  • Świadek anonimowy w procesie karnym (1998, ISBN 83-7211-029-8).
  • Elementy metodyki pracy sędziego w sprawach karnych (2006, wspólnie ze Stanisławem Zabłockim, ISBN 83-7444-354-5).
  • Europejski nakaz aresztowania w teorii i praktyce państw członkowskich Unii Europejskiej (2008, redaktor i współautor pracy zbiorowej, ISBN 978-83-7601-149-3).
  • Węzłowe problemy procesu karnego (2010, redaktor pracy zbiorowej, ISBN 978-83-264-0115-2).
  • Proces karny. Zarys systemu (2013, współautor, ISBN 978-83-278-0332-0).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Prof. dr hab. Piotr Hofmański, Katedra Postępowania Karnego UJ [zarchiwizowane 2014-12-19].
  2. ↑ prof. dr hab. Piotr Hofmański [online], radon.nauka.gov.pl [dostęp 2024-04-04].
  3. ↑ Adam Stanisław Górski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-03-11].
  4. ↑ Andrzej Sakowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-03-13].
  5. ↑ Grant badawczy NCN Harmonia 4 [online], Katedra Postępowania Karnego UJ [dostęp 2021-03-11].
  6. ↑ Polak po raz pierwszy w historii sędzią Międzynarodowego Trybunału Karnego, msz.gov.pl, 10 grudnia 2014 [zarchiwizowane 2016-12-04].
  7. ↑ Six new judges sworn in today at the seat of the International Criminal Court [online], icc-cpi.int, 10 marca 2015 [dostęp 2015-04-03] (ang.).
  8. ↑ New ICC Presidency elected for 2021–2024, icc-cpi.int, 11 marca 2021 [zarchiwizowane 2021-03-11] (ang.).
  9. ↑ Six new judges sworn in today at the seat of the International Criminal Court [online], icc-cpi.int, 8 marca 2024 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  10. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 czerwca 2000 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 28, poz. 573).
  11. ↑ Post Adama Bodnara [online], twitter.com, 7 marca 2024 [dostęp 2024-03-08].
  12. ↑ Post Adama Bodnara [online], twitter.com, 14 lutego 2024 [dostęp 2024-02-14].
  13. ↑ Uchwała Nr XLIV/406/2017 Rady Miejskiej w Miastku z dnia 27 października 2017 r. w sprawie nadania wyróżnienia honorowego „Honorowe Obywatelstwo Gminy Miastko” [online], bip.miastko.pl [dostęp 2024-04-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 269, ISBN 83-231-1988-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]