Piotr Pawłowski
Imię i nazwisko
Jan Pawłowski
Data i miejsce urodzenia
19 sierpnia 1925 Miłosław
Data i miejsce śmierci
27 lutego 2012 Warszawa
Zawód
aktor
Lata aktywności
1949–1997
Grób Piotra Jana Pawłowskiego na cmentarzu Powązkowskim
Piotr Pawłowski ; właśc. Jan Pawłowski (ur. 19 sierpnia 1925 w Miłosławiu , zm. 27 lutego 2012 w Warszawie ) – polski aktor teatralny i filmowy oraz reżyser teatralny[1] .
W 1949 ukończył studia aktorskie w PWSA w Krakowie . 29 października 1949 debiutował jako aktor na scenie Teatru Rapsodycznego . W 1959 ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWST w Krakowie i w tym samym roku zadebiutował jako reżyser teatralny[1] .
Występował na scenach teatrów krakowskich: Rapsodycznego (w latach 1949–1952) i Starego (w latach 1952–1962) oraz warszawskich: Polskiego (w latach 1962–1969), Dramatycznego (w latach 1969–1971), Ludowego (w latach 1971–1973) i Ateneum (w latach 1973–1991)[1] .
W latach 1962–1994 wystąpił w blisko pięćdziesięciu spektaklach Teatru Telewizji . Zajmował się także reżyserią teatralną. Popularność przyniosły mu role filmowe; m.in. w ekranizacjach – Faraonie i Potopie , a przede wszystkim kreacje w serialach telewizyjnych: Kolumbowie , Polskie drogi , W labiryncie .
Pogrzeb aktora odbył się 6 marca 2012 w Warszawie . Po mszy świętej w kościele pw. św. Karola Boromeusza został pochowany na cmentarzu Powązkowskim [2] (kw. 29-2-17)[3] .
Filmy:
Pigułki dla Aurelii (1958) jako mężczyzna w kapeluszu na rogu krakowskiej ulicy
Kwiecień (1961) jako kpt. Tadeusz Hyrny, prokurator dywizji WP
Głos z tamtego świata (1962) jako milicjant rozmawiający z rejentową
Między brzegami (1962) jako lekarz
Mężczyźni na wyspie (1962) jako Michalski
Daleka jest droga (1963) jako Józef, przyjaciel Włodarczyka
Zbrodniarz i panna (1963) jako Rogulski
Nieznany (1964) jako chorąży
Echo (1964) jako Alfred, przyjaciel Henryka
Beata (1964) jako Karol Kłosowicz, ojciec Beaty
Faraon (1965) jako arcykapłan Herhor
Zejście do piekła (1966) jako prof. Georg Felix
Ktokolwiek wie... (1966) jako oficer MO
Zmartwychwstanie Offlanda (1967) dr Lilus
Twarzą w twarz (1967) jako urzędnik Kozłowski
Kiedy miłość była zbrodnią (1967) jako lekarz badający więźniów
Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969) jako dr Leśniakiewicz, ojczym Kernera
Podróżni jak inni (1969) jako Franciszek
Sygnały MMXX (1970; tyt. oryg. – Signale – Ein Weltraumabenteuer ) jako komendant „Łajki” Weikko
Polonez Ogińskiego (1971; tyt. oryg. – Połonez Oginskogo ) jako organista
System (1971) jako pacjent nad lisią jamą
Jak daleko stąd, jak blisko (1971) jako ojciec Andrzeja
Godzina szczytu (1973) jako Andrzej, kochanek Ewy
Potop (1974) jako król Jan II Kazimierz
Kazimierz Wielki (1975) jako Grot , biskup krakowski
Skazany (1976) jako sędzia
Zielone, minione... (1976) jako narzeczony Anusi
Olśnienie (1976) jako były dyrektor PGR-u
Żołnierze wolności (1977; tyt. oryg. – Sołdaty Swobody ) jako Leopold Okulicki
Lekcja martwego języka (1979) jako dr Stieglitz
Pogotowie przyjedzie (1981) jako Bronek Jankowski
Rośliny trujące (1985) jako ojciec Adama
Wyrównanie rachunku (1987; org tyt. – Pay off )
Gwiazda Piołun (1988) jako generał
Jemioła (1988) jako lekarz
Czarny wąwóz (1989) jako pruski generał
Przeklęta Ameryka (1991)
Rozmowa z człowiekiem z szafy (1993) jako Śmierć
Faustyna (1994) jako arcybiskup, metropolita wileński
Gracze (1995) jako ojciec Jana
Seriale telewizyjne:
Źródło[1] :.
Identyfikatory zewnętrzne: