| Data i miejsce urodzenia |
26 września 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 stycznia 1991 |
| Specjalność: paleontologia, biogeologia | |
| Alma Mater | |
Preston Ercelle Cloud[1] (ur. 26 września 1912 w West Upton[2], zm. 16 stycznia 1991[3] w Santa Barbara) – amerykański paleontolog i biogeolog, specjalizujący się we wczesnej historii Ziemi i życia na niej.
W latach 1930–1933 służył w US Navy, następnie podjął studia na Uniwersytecie Jerzego Waszyngtona. W 1940 otrzymał tytuł doktorski na Uniwersytecie Yale, na podstawie pracy nad paleozoicznymi ramienionogami[1]. Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej uczestniczył w prowadzonym przez United States Geological Survey programie eksploracji złóż manganu w Maine i boksytu w Alabamie[3]. W 1946 został wykładowcą paleontologii na Uniwersytecie Harvarda. Dwa lata później zrezygnował jednak z tej pracy, by wziąć udział w programie badawczym geologii wyspy Saipan. W latach 1949–1959 był szefem sekcji paleontologii US Geological Survey[1]. W późniejszym okresie był wykładowcą Uniwersytetu Minnesoty (1961) i Uniwersytetu Kalifornijskiego (1965). W 1979 przeszedł na emeryturę[1].
Był członkiem m.in. Narodowej Akademii Nauk, Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk, a także Polskiej Akademii Nauk[3]. W kręgu jego zainteresowań naukowych znajdowała się wczesna historia Ziemi, proces kształtowania się jej skorupy i atmosfery, a także ewolucja życia w prekambrze[1][3]. Zajmował się również kwestiami związanymi z ochroną środowiska[1]. Opublikował ponad 200 artykułów i rozpraw naukowych[3], m.in. A Working Model of the Primitive Earth (1972)[2]. W 1976 został nagrodzony Medalem Penrose’a, zaś rok później Medalem Charlesa Doolittle’a Walcotta[1].
Był trzykrotnie żonaty; z drugą żoną miał trójkę dzieci. Zmarł na skutek postępującego stwardnienia zanikowego bocznego[3].