Przemysław Krajewski

Ten artykuł dotyczy sportowca. Zobacz też: Przemysław Krajewski – profesor sztuk plastycznych.

Przemysław Krajewski

Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1987 Ciechanów
Wzrost	184 cm
Pozycja	lewoskrzydłowy
Informacje klubowe
Klub	Wisła Płock
Numer w klubie	26
Kariera juniorska
Lata Klub 1997–2002 Czarni Regimin
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 2002–2009 Jurand Ciechanów 2009–2012 Nielba Wągrowiec 2012–2017 Azoty-Puławy 2017– Wisła Płock
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2012–2023  Polska 162 (380)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata brąz Katar 2015 drużynowo
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Przemysław Krajewski (ur. 20 stycznia 1987 w Ciechanowie^[1]) – polski piłkarz ręczny, lewoskrzydłowy, od 2017 zawodnik Wisły Płock.

Reprezentant Polski, brązowy medalista mistrzostw świata w Katarze (2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016).

Kariera sportowa

Wychowanek Czarnych Regimin, w których występował w latach 1997–2002. Przez następne siedem lat był graczem Juranda Ciechanów^[1]. W sezonie 2008/2009, w którym rzucił 177 goli w 21 meczach, został królem strzelców I ligi^[2]. W latach 2009–2012 grał w Nielbie Wągrowiec^[1].

W 2012 przeszedł do Azotów-Puławy, w których występował do 2017. W sezonie 2012/2013 zdobył 175 bramek i zajął 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi^[3]. W sezonie 2014/2015, w którym rzucił 160 bramek w 31 meczach, został królem strzelców Superligi^[4]. W sezonie 2015/2016 zdobył 153 gole, zajmując 4. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców polskiej ligi^[5]. 25 marca 2017 w spotkaniu z KPR-em Legionowo (31:26) rzucił tysięczną bramkę w Superlidze (do Klubu 1000 Bramek wszedł więc w ósmym sezonie występów w najwyższej klasie rozgrywkowej)^[6]. Ponadto w sezonie 2012/2013 został królem strzelców Pucharu Polski – w pięciu meczach zdobył 32 gole^[7]. Będąc graczem puławskiej drużyny występował też w europejskich pucharach – w Challenge Cup rzucił w ciągu trzech sezonów 68 bramek, natomiast w Pucharze EHF zdobył w latach 2015–2016 12 goli^[8].

W lipcu 2017 został zawodnikiem Wisły Płock, z którą podpisał trzyletni kontrakt (informację o transferze ogłoszono w kwietniu 2016)^[9]. W barwach płockiego klubu zadebiutował 2 września 2017 w wygranym meczu Superligi ze Spójnią Gdynia (39:23), w którym zdobył jednego gola. W Lidze Mistrzów wystąpił po raz pierwszy 17 września 2017 w spotkaniu z Vardarem Skopje (22:26), w którym rzucił trzy bramki^[8]. W sezonie 2017/2018 rozegrał w najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej 35 meczów i zdobył 120 goli^[10], natomiast w Lidze Mistrzów wystąpił 14 razy, rzucając 29 bramek^[8]. W sezonie 2018/2019 rozegrał w Superlidze 30 meczów i zdobył 56 goli^[11], zaś w Lidze Mistrzów wystąpił w 14 spotkaniach, w których rzucił 24 bramki^[8].

W reprezentacji Polski zadebiutował 31 października 2012 w wygranym meczu z Holandią (33:22), w którym rzucił trzy gole^[12]. Uczestniczył w mistrzostwach świata w Hiszpanii (2013; 9. miejsce) i mistrzostwach Europy w Danii (2014; 6. miejsce). W 2015 zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Katarze, podczas których w dziewięciu meczach rzucił 11 bramek^[13]. W 2016 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Polsce. Również w 2016 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (4. miejsce). W 2017 wystąpił w mistrzostwach świata we Francji – zagrał we wszystkich siedmiu meczach, w których zdobył 25 goli^[14]. Podczas mistrzostw Europy 2020 zagrał w inauguracyjnym spotkaniu ze Słowenią (23:26), w którym doznał kontuzji kolana, skutkującą kilkutygodniową rehabilitacją. W kadrze zastąpił go Michał Olejniczak^[15]. W lutym 2023, po rozgrywanych w Polsce i Szwecji MŚ, zakończył karierę reprezentacyjną^[16].

Sukcesy

Reprezentacja Polski

• 3. miejsce w mistrzostwach świata: 2015

Indywidualne

• Król strzelców Superligi: 2014/2015 (160 bramek; Azoty-Puławy)^[4]
• Król strzelców Pucharu Polski: 2012/2013 (32 bramki; Azoty-Puławy)^[7]
• 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi: 2012/2013 (175 bramek; Azoty-Puławy)^[3]
• 4. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi: 2015/2016 (153 bramki; Azoty-Puławy)^[5]
• Król strzelców I ligi: 2008/2009 (177 bramek; Jurand Ciechanów)^[2]

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (2015)^[17]

Statystyki

Klub	Sezon	Liga	Liga				Puchar Polski				EHF	EHF				Razem
			M	B	Śr.		M	B	Śr.			M	B	Śr.		M	B	Śr.
Nielba Wągrowiec	2009/2010	Ekstraklasa	27	71	2,6		1	0	0		–	–	–	–		28	71	2,5
	2010/2011	Superliga	27	121	4,5		3	14	4,7		–	–	–	–		30	135	4,5
	2011/2012		28	136	4,9		1	6	6		–	–	–	–		29	142	4,9
	Razem		82	328	4		5	20	4		–	–	–	–		87	348	4
Azoty-Puławy	2012/2013	Superliga	33	175	5,3		5	32	6,4		Challenge Cup	2	10	5		40	217	5,4
	2013/2014		29	107	3,7		3	16	5,3			8	30	3,8		40	153	3,8
	2014/2015		31	160	5,2		5	27	5,4			6	28	4,7		42	215	5,1
	2015/2016		32	153	4,8		3	20	6,7		Puchar EHF	2	8	4		37	181	4,9
	2016/2017		31	106	3,4		3	13	4,3			2	4	2		36	123	3,4
	Razem		156	701	4,5		19	108	5,7		–	20	80	4		195	889	4,6
Wisła Płock	2017/2018	Superliga	35	120	3,4		2	6	3		Liga Mistrzów	14	29	2,1		51	155	3
	2018/2019		30	56	1,9		3	2	0,7			14	24	1,7		47	82	1,7
	Razem		65	176	2,7		5	8	1,6		Liga Mistrzów	28	53	1,9		98	237	2,4
Stan na koniec sezonu 2018/2019[8][18]

Przypisy

1. Przemysław Krajewski. azoty-pulawy.pl. [dostęp 2018-01-18].
2. Klasyfikacja strzelców – sezon 2008/2009. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
3. Klasyfikacja strzelców – sezon 2012/2013. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
4. Klasyfikacja strzelców – sezon 2014/2015. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
5. Klasyfikacja strzelców – sezon 2015/2016. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
6. Wojciech Osiński: Cyborg ze skrzydła. przegladsportowy.pl, 30 marca 2017. [dostęp 2018-01-18].
7. Klasyfikacja strzelców – sezon 2012/2013 (Puchar Polski). zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
8. Przemysław Krajewski. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-06]. (ang.).
9. Kamil Kołsut: Oficjalnie: Przemysław Krajewski zagra w Orlen Wiśle Płock. sportowefakty.wp.pl, 4 kwietnia 2016. [dostęp 2018-01-18].
10. Klasyfikacja strzelców – sezon 2017/2018. zprp.pl. [dostęp 2018-10-07].
11. Klasyfikacja strzelców – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2018-10-07].
12. Maciej Wojs: Udany debiut Bieglera – relacja z meczu Polska – Holandia. sportowefakty.wp.pl, 31 października 2012. [dostęp 2018-01-18].
13. Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
14. Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
15. Michał Olejniczak zgłoszony do składu Biało-czerwonych. zprp.pl, 12 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-12].
16. Przemysław Krajewski zakończył reprezentacyjną karierę. zprp.pl, 2023-02-13. [dostęp 2023-02-13].
17. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).
18. Archiwum rozgrywek. zprp.pl. [dostęp 2019-08-18].