| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Raymond Charles Péré (ur. 4 maja 1854 r. w Roquefort-de-Marsan, zm. 15 października 1929 r.) – francuski architekt związany ze Smyrną.
Urodzony 4 maja 1854 r.[1] w Roquefort-de-Marsan[2]. Architekturę studiował w Bordeaux[3]. Po studiach krótko pracował we Francji[4]. W 1880 r. wyjechał do Smyrny[2], gdzie początkowo pracował na zastępstwo jako nauczyciel języka francuskiego[3]. Do miasta przybył na zaproszenie osiadłego tam krewnego. Po krótki pobycie wyjechał do Francji, jednak wrócił do Smyrny i założył tam własne biuro architektoniczne[4]. Od 1884 r. żonaty z Anaïs Russo, pochodzącą z francuskiej rodziny osiadłej w Smyrnie[3]. Miał z nią ośmiu synów i dwie córki[4].
Po zatrudnieniu jako specjalista w zakresie architektury w konsulacie generalnym Francji zaprojektował kilka budynków dla francuskich społeczności. Był także głównym architektem Kościoła katolickiego w Smyrnie, jego pierwszym istotnym zleceniem była rozbudowa kościoła św. Polikarpa, który był parafią społeczności francuskiej i kaplicą konsulatu[2]. Péré odnowił także stare freski w jego wnętrzu i wykonał nowe[5] wraz z Adolfo Scarsellim (jednej z postaci dał swoją twarz)[6]. Jego projektem był również kościół św. Heleny w dzielnicy Karşıyaka[7] i francuski szpital (1908 r.) w dzielnicy Punta (obecnie Alsancak)[6]. W 1900 r. według jego projektu wzniesiono wieżę zegarową, która miała uczcić 25 rocznicę wstąpienia Abdulhamida II na tron[3]. Wieża z czasem stała się symbolem tego miasta[2].
Część jego budynków uległa zniszczeniu w czasie wielkiego pożaru Smyrny (1922 r.), inne uległy przebudowom. Do czasów współczesnych w oryginalnej formie przetrwało ich tylko kilka[3]. Zmarł 15 października 1929 roku[1].