Renault R312
 Renault R312 w Colmar | |
| Dane ogólne | |
| Producent | |
|---|---|
| Premiera |
1985 |
| Lata produkcji |
1987–1997 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Układ drzwi |
2-2-2 |
| Liczba drzwi |
3 |
| Wysokość podłogi |
600 mm |
| Silniki |
Renault MIDR 062045 |
| Moc silników |
206 KM |
| Skrzynia biegów |
Voith D851.3 |
| Liczba przełożeń |
3 |
| Długość |
11990 mm |
| Szerokość |
2500 mm |
| Wysokość |
3110 mm |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem |
108 |
| Liczba miejsc siedzących |
28 |
Renault R312 — jeden z najpopularniejszych miejskich autobusów we Francji, produkowany w latach 1987–1997 w ilości ponad 4000 modeli (z czego 1600 autobusów dla Paryża), przez francuski koncern Renault.
Model R312 powstał w wyniku prac nad obniżeniem podłogi w autobusach. Pierwszy prototyp zbudowany został w 1985 roku. Dla obniżenia podłogi silnik umieszczono poziomo na tylnym zwisie, co umożliwiło także dodanie trzecich drzwi. Zastosowane zostały także koła o mniejszym promieniu. Mimo to wejście do wnętrza pojazdu wciąż ograniczał jeden stopień. Uznano to jednak w owych czasach za sukces, który nie miał wtedy naśladowców.
Dlatego nieprędko przystąpiono do budowy autobusu w 100% niskopodłogowego. Dopiero w 1995 roku zaprezentowany został w pełni niskopodłogowy model Agora, a dwa lata później — w 1997 — produkcję R312 zakończono.
Modelami konkurencyjnymi do R312 są Iveco 490, BredaMenarinibus M220 oraz Van Hool A500.
W Polsce największym użytkownikiem R312 jest PKSiS Oświęcim, który obsługuje tymi pojazdami linie podmiejskie. W komunikacji miejskiej natomiast R312 eksploatowane są w Zgierzu i na Górnym Śląsku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marcin Stiasny: Atlas autobusów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008, s. 179. ISBN 978-83-920757-4-5.