| Imię i nazwisko |
Robert Edward Duncan |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1919 |
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1988 |
| Narodowość | |
| Alma Mater |
Bakersfield High School |
| Dziedzina sztuki |
literatura, poezja |
| Nagrody | |
Robert Edward Duncan (ur. 7 stycznia 1919, zm. 3 lutego 1988 w San Francisco) – amerykański poeta.
Duncan urodził się w Oakland w Kalifornii jako syn Edwarda Duncana i Marguerite Duncan. Matka umarła przy jego urodzeniu. Jako że ojciec nie mógł właściwie zaopiekować się małym dzieckiem, mając na utrzymaniu jego starszych braci i siostry, siedmiomiesięczny Robert został zaadoptowany przez Edwina i Minnehahę Symmes, zamieszkałych w Alameda w Kalifornii i należących do grupy teozoficznej.
Po ukończeniu college’u na University of California Duncan wyruszył do Nowego Jorku, by rozpocząć karierę pisarza. W sierpniu 1944 opublikował w czasopiśmie politycznym Dwighta Macdonalda artykuł The Homosexual in Society. Nawoływał w nim o otwartość w stosunku do homoseksualizmu. Natychmiastową konsekwencją publikacji tego odważnego eseju była odmowa wydania poprzednio przyjętych wierszy Duncana przez Johna Crowe Ransoma w Kenyon Review. Spowodowało to wykluczenie Duncana z głównego nurtu amerykańskiej poezji[1].
Wbrew tej odprawie z literackiego establishmentu, młody poeta uparł się na pisanie. Stał się liderem renesansu w San Francisco, jak również poetów związanych z Black Mountain College, gdzie nauczał w latach 50. Do śmierci w 1988, Duncan rozpoznany jako znaczący amerykański artysta[2].
Duncan był osobą homoseksualną, co wywarło znaczący wpływ na jego poetycką twórczość[3]. Zrozumienie homoseksualizmu Duncana zmieniało się i urosło w trakcie jego kariery. Jego najwcześniejsze wiersze, takie jak the Bearskin i Among My Friends Love Is a Great Sorrow obrazują odczucia homoseksualnych ludzi, którzy rozwijają jakby oddzielną kulturę i czują się, że są różni albo wyżsi od normalnego społeczeństwa.
Te wiersze pokazują jego tęsknotę za homoseksualnym bratestwem z wartościami podobnymi jego własnym. Po 1951, kiedy Duncan został życiowym partnerem artysty Jessa Collinsa, ognisko domowe staje się głównym tematem w jego pracy.
Przejście między tymi dwoma wizjami homoseksualnej miłości jest przedstawione w This Place Rumord to Have Been Sodom z Otwarciem Pola (1960). On najpierw opisuje Sodomę jako „miasto między ludzkim zebraniem a raz z duchem. To zostało zamierzone przez Pana i zostało znalezione”. Jednakże do końca wiersza, on deklaruje
Chociaż Duncan był zawsze świadomy politycznych konsekwencji bycia otwarcie homoseksualistą, to i tak współżył z innym mężczyznami, jakby na przekór ewentualnym konsekwencjom. Within All Daily Love napisał, „jestem innym światowym snem albo innością przebudzoną, w której jestem człowiekiem śpiącym” (w listach 1958).
W poezji miłosnej Duncana, jest stałe wzajemne oddziaływanie „On” – Pan Miłości, idealny kochanek i „ty” – faktyczny kochanek, domowy towarzysz. Temat miłości oddziałuje na inne wątki. Można odnieść wrażenie, że jakaś próba oddzielenia homoseksualnychi wierszy od nie homoseksualnych jest farsą.
Na przykład w ostatniej książce Duncana, Ground Work II: In the Dark (1987), nie wspomina homoseksualizmu bezpośrednio, ale miłość, seksualność i „inność”, zwrócona do „Ciebie” krąży przez te wiersze, znosząc cierpliwie ich znaczenie, które Duncan ostrożnie zasugerował.
Duncan napisał nadzwyczajną serię wierszy bardzo personalnych, omal biograficznych; takie jak These Past Years: Passages 10 – celebrują jego miłość do Jessa Collinsa. The Torso, Passages 18 zaś to bardziej uogólniony wiersz miłosny, dla wszystkich ludzi, podczas gdy My Mother Would Be a Falconress jest studium delikatnego tematu: relacji homoseksualnych ludzi z ich matkami.
W Ground Work: Before the War (1984), zawarł cykl liryk zainspirowanych poetą i jego kochankiem Thom Gunn: Poems from the Margins of Thom Gunn’s Moly. W tych wierszach Duncan przegląda jego życie jako kochanek ludzkości.
W Circulations of the Song medytuje o wierszach Rumiego, poety sufickiego, podsumowuje dzieło swojego życia przez badanie gry miłonej i roli, jak i mediacji między światem, który widzimy i światem którego nie widzimy.