Studiował w Neues Wiener Konservatorium oraz Konserwatorium Wiedeńskim, uczył się też prywatnie u Josepha Marxa i Egona Lustgartena (kompozycja i teoria), Carla Lafitego (fortepian i organy) oraz Rudolfa Niliusa (dyrygentura)[1][2]. Działał jako chórmistrz, pedagog i organizator życia muzycznego w Linzu, współpracował z Jeunesses Musicales[1]. Od 1959 do 1982 roku był wykładowcą Konserwatorium Wiedeńskego[2]. W latach 1965–1970 i ponownie od 1983 roku był przewodniczącym związku kompozytorów austriackich[2]. Otrzymał nagrodę państwową (1961) i nagrodę muzyczną miasta Wiednia (1971)[1][2].
Początkowo tworzył w stylistyce bliskiej impresjonizmowi[2]. Po 1945 roku komponował w stylu neoklasycznym, stopniowo adaptując technikę dodekafoniczną i wykorzystując pewne środki zaczerpnięte z awangardy, które stosował jednak w bardzo ograniczonym zakresie[1].