Rodolfo Kuhn

Rodolfo Kuhn
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1934
Buenos Aires, Argentyna

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1987
Valle de Bravo, Meksyk

Zawód

reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

1) Elsa Daniel
(rozwód; córka);
2) Graciela Dufau

Lata aktywności

1958-1987

Rodolfo Kuhn (ur. 29 grudnia 1934 w Buenos Aires, zm. 3 stycznia 1987 w Valle de Bravo) – argentyński reżyser i scenarzysta filmowy. Jeden z przedstawicieli argentyńskiej nowej fali lat 60., która doprowadziła do "odprowincjonalnienia" tamtejszej kinematografii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował eksperymentalną krótkometrażówką Sinfonía en no bemol (1958), nagrodzoną brązowym medalem na Wystawie Światowej w Brukseli. Jego pierwszy pełnometrażowy film fabularny, Starzy młodzi ludzie (1962), opowiadał o sfrustrowanym pokoleniu młodych Argentyńczyków lat 60. Obraz zdobył nagrodę za najlepszy scenariusz oraz nagrodę FIPRESCI na MFF w Mar del Plata.

Kolejne obrazy Kuhna - Pod argentyńskim słońcem (1965), ABC miłości (1967) i nowelowy dokument Argentina, mayo de 1969: Los caminos de la liberación (1971) - były prezentowane i nagradzane na MFF w Berlinie[1].

Przewodniczył jury konkursu głównego na 24. MFF w Berlinie (1974)[2]. Jego pierwszą żoną była przez krótki czas popularna aktorka Elsa Daniel, z którą miał córkę Robertę Kuhn. Drugą żoną była aktorka Graciela Dufau.

W 1978 przeniósł się do Hiszpanii i po dwóch latach pobytu uzyskał tamtejsze obywatelstwo. W 1987 zmarł nagle na atak serca w Meksyku podczas pracy nad scenariuszem filmu poświęconego prawom człowieka w Ameryce Łacińskiej. Miał 52 lata.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rodolfo Kuhn: Awards. IMDb. [dostęp 2022-08-27]. (ang.).
  2. ↑ Juries 1974. Berlinale. [dostęp 2022-08-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]